مهری دارابی

هدف از پژوهش حاضر، مطالعه نقش عوامل فرهنگی بر گرایش به فعالیت های ورزشی در زنان شهر تهران میباشد. جامعه آماری این تحقیق را زنان 25 تا 40 سال شهر تهران تشکیل داده اند که برای انتخاب نمونه، ابتدا پنج منطقه (2، 5، 10، 16 و 20) به طور تصادفی انتخاب گردید. از هر یک از مناطق مذکور، تعداد 26 نفر (13 نفر ورزشکار و 13 نفر غیرورزشکار) و در مجموع تعداد 130 نفر به طور تصادفی به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. در این پژوهش، با استفاده از روش توصیفی و مطالعه کتابخانه ای و مشاهده غیرمستقیم، مصاحبه و استفاده از پرسشنامه به بررسی اهداف تحقیق پرداخته شده است. تجزیه و تحلیل داده ها (پرسشنامه) نشان داده است که اهمیت دادن زنان به سلامت جسمانی و روانی خود و همچنین توجه به داشتن تناسب اندام، مهم ترین علل گرایش آنان به ورزش به شمار میرود. از طرفی، محدودیت های فرهنگی و اجتماعی جهت شرکت در فعالیت های ورزشی، کم توجهی زنان به سلامت جسم و روح خود، تأثیر باورها و اعتقادات مذهبی و سنت های حاکم بر جامعه، عدم آگاهی زنان از نتایج و فواید ورزش و اطلاع رسانی ناکافی رسانه های گروهی میباشد. از مهم ترین راه های عملی تشویق زنان به انجام ورزش میتوان مواردی همچون باور به مؤثر بودن ورزش در رشد توانایی آنها، وجود امکانات ورزشی، وجود امکانات مالی گسترش فرهنگ ورزش بین خانواده ها را نام برد.