عبدلی شمسی پور دهکردی

تحقیق حاضر با هدف مقایسه ویژگی های شخصیتی در سالمندان فعال و غیر فعال مرد و ارتباط آنها با تحول روانی- اجتماعی انجام شد. 300 سالمند (150 سالمند فعال و 150 سالمند غیر فعال) مرد شهر تهران با دامنه سنی 60-85 سال از بین سالمندانی که به طور منظم در فعالیت های بدنی شرکت داشتند و سالمندانی که در این فعالیت ها شرکت نمی کردند به صورت تصادفی در دسترس به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسش نامه خصوصیات فردی پرسش نامه شخصیتی آیزنک (EPI) و پرسش نامه تحول روانی- اجتماعی هاولی (MPD) بود. نتایج پژوهش نشان داد بین سالمندان فعال و غیر فعال از نظر ویژگی های شخصیتی (برون گرایی-درون گرایی و باثباتی- بی ثباتی) و نمره کلی تحول روانی- اجتماعی تفاوت معنی داری وجود دارد (05/0> P). بین ویژگی درون گرایی- برون گرایی با تحول روانی اجتماعی در سالمندان فعال و غیرفعال همبستگی مثبت و معنی داری وجود داشت. نتیجه این که متغیر شخصیتی برون گرایی-درون گرایی در سالمندان فعال و سالمندان غیرفعال دارای رابطه خطی با متغیر معیار (تحول روانی- اجتماعی) بوده است و می تواند واریانس تحول روانی- اجتماعی را به صورت معنی دار پیش بینی کند. براساس یافته های پژوهش حاضر می توان نتیجه گرفت ورزش در مردان سالمند رشد ویژگی های شخصیتی و تحول روانی اجتماعی را موجب می شود.