مجتبی کامکار

سندروم درد کشککی - رانی از شایع ترین اختلالات زانو است و حدود 25 درصد از کل آسیب های زانو را شامل می شود. هدف این پژوهش بررسی اثر خستگی موضعی بر تعادل ایستا و پویای افراد ورزشکار با و بدون درد کشککی – رانی است. 15 فرد سالم با میانگین سن 17/1 ± 66/16سال، وزن 093/6 ± 780/66 کیلوگرم، قد 46/5 ± 80/176سانتی متر و 15 فرد با درد کشککی - رانی با میانگین سن 83/ 0± 13/17سال، وزن 048/9 ± 500/66 کیلوگرم، قد 02/4 ± 93/174 سانتی متر در این پژوهش شرکت داشتند. برای اندازه گیری تعادل پویا از آزمون تعادل ستاره ای (چهار جهت اصلی) و از آزمون ایستادن روی یک پا برای ارزیابی تعادل ایستا استفاده شد. برای ایجاد خستگی در عضلات چهارسر رانی به صورت انقباض ایزومتریک از دستگاه تقویت کنندة عضلات چهار سر رانی استفاده شد. برای ثبت شدت درد آزمودنی ها قبل از خستگی، هنگام اجرای پروتکل خستگی و بعد از خستگی از مقیاس عددی سنجش درد (VAS) و برای ثبت امتیاز ارزیابی عملکردی آن ها از فرم ارزیابی عملکردی کایالا استفاده شد. نتایج نشان داد بین افراد با درد کشککی - رانی و گروه کنترل در حفظ تعادل ایستا (11/3±98/14 کنترل)، (08/3 ± 19/13 آزمایش) و پویا (64/13 ± 96/364 آزمایش )، (68/21 ± 70/374 کنترل ) تفاوت معنی داری مشاهده نشد (05/0 p≤)، در حالی که در حفظ تعادل ایستا (56/3± 67/13 کنترل)، (90/3±41/10 آزمایش) و پویا (79/17± 46/359 کنترل)، (41/13 ± 339 آزمایش) در جهت های قدامی، داخلی، خلفی، بعد از پروتکل خستگی بین دو گروه تفاوت معنی داری مشاهده شد (05/0 p≤ ). در گروه آزمایش نیز قبل و بعد از پروتکل خستگی این تفاوت در تعادل ایستا (قبل از خستگی، 08/ 3 ± 19/13)، (بعد از خستگی، 90/3 ± 41/10) و پویا (قبل از خستگی 64/13 ± 96/364)، (بعد از خستگی 41/13 ± 339) در جهت های قدامی و خارجی معنی دار بود (05/0 p≤ ). همراهی سندروم درد کشککی رانی با عوامل دیگری مانند خستگی و تشدید علائم آن بر اثر فعالیت ها می تواند باعث بروز اختلالات پوسچری در افراد مبتلا به این سندروم شود.