شیما خلیلی

تحقیقات نشان داده اند که وجود ناهنجاری در ساختار طبیعی پا می تواند بر تعادل بدن تأثیر منفی داشته باشد (6)، اما با وجود اهمیت زیاد عملکرد تعادلی مناسب در سن مدرسه، اثرگذاری تمرینات تعادلی بر حفظ تعادل بدن نوجوانان و دانش آموزانی مبتلا به ناهنجاری های ساختاری بررسی نشده است؛ بنابراین، هدف این تحقیق، بررسی اثر یک دوره تمرین تعادلی هشت هفته ای بر عملکرد تعادلی دختران نوجوان مبتلا به پای گود ایدئوپاتیک است. پژوهش از نوع تجربی- مداخله ای است و به صورت پیش¬آزمون-پس-آزمون با گروه کنترل انجام شده است. 24 دختر نوجوان با پای گود ایدئوپاتیک که سابقه ابتلا به بیماری عصبی-عضلانی و آسیب دیدگی دراندام تحتانی نداشتند، انتخاب و به-صورت تصادفی به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. گروه تجربی به مدت هشت هفته در برنامه تمرینات تعادلی شرکت کردند. قبل و پس از برنامه تمرینی، عملکرد تعادلی استاتیکی و دینامیکی آزمودنی ها در هر دو گروه اندازه¬گیری و مقایسه شد. تعادل استاتیکی و دینامیکی، به ترتیب با سیستم امتیازدهی بر اساس تعداد خطا و سیستم ثباتی بایودکس سنجیده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش آنالیز واریانس با اندازه های تکراری با سطح معنی¬داری ۰۵/۰ استفاده شد. نتایج نشان داد تعداد خطاها در آزمون تعادل استاتیکی، پس از گذراندن دوره تمرینی کاهش معنی¬داری داشت. همچنین گذراندن دوره تمرینی، به بهبود شاخص های ثباتی در گروه تجربی منجر شد (001/0=p)، ولی در شاخص های ثباتی گروه کنترل تغییری دیده نشد (684/0=p). با توجه به یافته های تحقیق، تمرینات تعادلی می تواند روشی مناسب برای بهبود عملکرد تعادلی نوجوانان مبتلا به کف پای گود ایدئوپاتیک باشد؛ بنابراین، گنجاندن برنامه تمرینات تعادلی به عنوان روشی مؤثر در فرآیند درمان ضعف کنترل تعادل بدن افراد با ناهنجاری پای گود و همچنین جای دادن در برنامه ورزشی مدارس توصیه می شود.