ویلمار بی شوفلی

هدف پژوهش حاضر تهیه جدول های هنجار مقیاس فرسودگی تحصیلی مسلش- فرم دانشجویان [1] بود. این پزوهش بر روی 238 نفر از دانشجویان دختر دانشگاه اصفهان که به شیوه نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شده بودند، اجرا شد. داده ها به کمک روش های آمار توصیفی و رسم نمودار ارایه شدند واز توزیع نرمال برخوردار بودند. نمره های خام به دست آمده به نمره های Z و T و رتبه درصدی تبدیل شد و جداول هنجار برای خرده مقیاس های فرسودگی تحصیلی به طور جداگانه محاسبه شد. به منظور تعیین پایایی این ابزار از دو روش همسانی درونی و باز آزمایی استفاده شد. ضریب آلفای کرونباخ برای خرده مقیاس های خستگی عاطفی 88/0، شک و تردید 90/0 و خودکارآمدی 84/0 به دست آمد، که نشان از پایایی مناسب این ابزار داشت. ضریب آلفای به دست آمده در روش بازآزمایی برای خرده مقیاس های خستگی عاطفی 89/0، شک وتردید 84/0 وخودکارآمدی 67/0 به دست آمد. روایی عاملی آزمون نیز به روش تحلیل عوامل و چرخش واریمکس نیز محاسبه شد. برای محاسبه روایی همگرا و واگرا نیز به ترتیب از پرسشنامه افسردگی دانشجویان و مقیاس محقق ساخته علاقه به رشته تحصیلی استفاده شد. ضریب آلفای به دست آمده برای روایی واگرا برای خرده مقیاس های خستگی عاطفی، شک و تردید و خودکارآمدی به ترتیب 21/0-، 53/0- و 32/0- به دست آمد. همچنین، روایی همگرا برای خرده مقیاس های خستگی عاطفی، شک وتردید وخودکارآمدی به ترتیب 74/0/0 و 50/0 به دست آمد. از یافته های مذکور نتیجه گیری می شود که مقیاس فرسودگی تحصیلی- فرم دانشجویان ابزاری ، پایا و روا برای سنجش فرسودگی تحصیلی دانشجویان دختر است.