سعید نظریان

هدف این پژوهش، بررسی تأثیر چندنویسندگی و خوداستنادی بر میزان استناد به مقالات ایرانی نمایه شده در وبگاه علوم است. جامعه پژوهش، مقالات ایرانی نمایه شده در وبگاه علوم در سال 2007 است که دست کم یک استناد دریافت کرده باشند. تعداد این مقالات در زمان انجام پژوهش (اکتبر و نوامبر 2010) برابر با 7355 بود که 390 مقاله از بین آنها براساس روش طبقه ای نسبتی و به صورت تصادفی، به عنوان نمونه انتخاب شدند و مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج پژوهش نشان داد که مقالات چندنویسنده در مقایسه با مقالات تک نویسنده، استنادهای بالاتری را دریافت کرده اند و این تفاوت از نظر آماری معنی دار است. از طرف دیگر، حذف خوداستنادی، به کاهش معنی دار میزان استناد به مقالات چندنویسنده و تک نویسنده منجر می شود و بعد از حذف خوداستنادی، تفاوت موجود در میزان استناد به مقالات چندنویسنده و تک نویسنده معنی داری خود را از دست می دهد. بنابراین می توان نتیجه گیری نمود که حذف خوداستنادی موجب کاهش استناد به مقالات ایرانی نمایه شده در وبگاه علوم شده است. اما، تأثیر حذف خوداستنادی بر میزان استناد به مقالات چندنویسنده بیشتر بوده است. به عبارت دیگر، میزان استناد بالای مقالات چندنویسنده ایرانی در مقایسه با مقالات تک نویسنده بیشتر تحت تأثیر خوداستنادی بوده است نه استنادهای خارجی. این یافته، با نتایج پژوهش های قبلی در تناقض و در عین حال، نوآوری این پژوهش بود