قادر زارع مهدوی

زمینه و هدف: مسیله سوءمصرف موادمخدر اکنون در دنیا به معضلی بزرگ تبدیل شده و برای ایران، چالشی جدی محسوب می شود. هدف پژوهش حاضر شناسایی متغیرهای مؤثر بر اعتیاد در پژوهش های یک دوره 5 ساله و اندازه گیری اثر آن ها است. روش شناسی: روش اجرای این پژوهش، فراتحلیل است. جامعه آماری شامل پژوهش های انجام شده داخلی طی سال های 1385 تا 1389 در حوزه پیشگیری از سوء مصرف مواد است که از بین آن ها 19 کار پژوهشی بررسی شدند. داده های تدوین شده توسط محقق با استفاده از نرم افزار CMA تحلیل و اندازه اثر متغیرهای شناسایی شده در پژوهش ها محاسبه شد. نتایج و یافته ها: نتایج نشان داد که در میان متغیرهای انتظامی، مؤثرترین متغیر بر اعتیاد، «در دسترس بودن مواد» با اندازه اثر معناداری به بزرگی 0/81 و کم اثر ترین متغیر «نگرش به موادمخدر» با اندازه اثری غیرمعنادار به بزرگی 0/004 است. متغیرهای «محل سکونت» و «دوستان معتاد» نیز در مرتبه بعد قرار دارند.