سمکو سیدابراهیمی

هدف از تحقیق، بررسی رابطة کمال گرایی، استرس و تحلیل رفتگی در بین مربیان شنای زن و مرد بود. به همین منظور 154 نفر (85 مربی مرد با میانگین سنی 26 /5 ± 52 /30 سال و سابقة مربیگری 96 /4 ± 69 /7 و 69 مربی زن با میانگین سنی 16 /5 ± 82 /28 سال و سابقة مربیگری 40 /4 ± 46 /6) انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از چهار پرسشنامة مشخصات فردی، کمال گرایی هیل و دیگران (2004)، پرسشنامة استرس کودرون و پرسشنامة تحلیل رفتگی مسلش و جکسون (1996) استفاده شد. از آمار توصیفی برای رسم جداول و نمودارها و شاخص های پراکندگی مانند میانگین، میانه و نما، از آمار استنباطی و برای آزمودن فرضیه ها و از آزمون های تحلیل واریانس، همبستگی پیرسون و آزمون t در سطح معنی داری 05 /0P< برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. برای طبقه بندی، تجزیه و تحلیل اطلاعات از نرم افزار SPSS، EXCEL استفاده شد. نتایج نشان داد، بین کمال گرایی و استرس در مربیان زن و مرد ارتباط جهت داری وجود دارد (05 /0P<). بین کمال گرایی و تحلیل رفتگی در میان مربیان زن و مرد ارتباط معنی داری وجود دارد (05 /0P<). همچنین بین استرس و تحلیل رفتگی در میان مربیان زن و مرد ارتباط جهت داری مشاهده شد (05 /0P<). اما در مورد فرضیة آخر بین کمال گرایی و تحلیل رفتگی در میان مربیان زن و مرد تفاوتی وجود نداشت، اما در استرس میان مربیان زن و مرد اختلاف معنی داری مشاهده شد.