بهرام عبادالله زاده

از جمله الگو های جدید که در پاسخ به کاستی های الگو های سنتی و نوگرای مدیریت در پاسخ گویی به نیازهای فزاینده و در حال تغییر سازمان و جامعه مطرح شده است الگو مدیریت فرانوگرا (پست مدرن) است. فرانوگرایی، بیانگر یک نظریه سیستماتیک و جامع نیست و به دریافت ها، تشخیص ها و شناخت های متفاوت و به کثرت گرایی باور دارد. فرانوگرایی، محیط سازمان به خصوص شرکت های بیمه را متلاطم و متغیر می داند و در نتیجه با طرح هرگونه نظریه جامع در مورد مدیریت مخالف است. استراتژی توسعه همه جانبه و بسیط صنعت بیمه در هر کشور، مطابق با الگوی اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی همان کشور قابل طراحی و اجراست. امروزه دنیای واقعی ما بسیار پیچیده تر از آن است که بتوان یک توصیف و تعریف دقیق و جامع از آن به دست آورد؛ بنابراین برای یک مدل، باید توصیف تقریبی یا همان فازی که قابل قبول و تجزیه وتحلیل باشد، معرفی شود. سیستم های فازی، سیستم های مبتنیبر دانش یا قواعد هستند؛ قلب یک سیستم فازی یک پایگاه دانش است که از قواعد اگر ـ آنگاه فازی تشکیل شده است. یک قاعده اگر ـ آنگاه فازی، یک عبارت اگر ـ آنگاه است که بعضی کلمات آن به وسیله توابع تعلق پیوسته مشخص شده اند. امروزه مشکلات و پیچیدگیها در حوزه بازاریابی صنعت بیمه و مدیریت این بازار نیز گسترش یافته است. بررسی ادبیات بازاریابی انواع بیمه ها به خصوص در بنگاه های بزرگ اقتصادی بیانگر ضرورت وجود یک چهارچوب جامع برای پیش بینی شرایط این بازارهاست. همیشه درک اینکه بنگاه های بزرگ اقتصادی چه نیازهایی دارند و چه چیزهایی میخواهند ساده نیست. ارتباط مستقیم با این مشتریان، یک راه حل مشخص دراین زمینه و نیز یکی از مزیت های مقدماتی تحقیقات بازار است. در این مقاله یک الگوی عملی، جامع و پویا برای تعیین آمیخته بازاریابی صنعت بیمه تشریح خواهد شد. این الگو برمبنای تلفیقی از فرانوگرایی در مدیریت صنعت بیمه کشور و سیستم های تصمیم گیری فازی با هدف سروکار داشتن با ماهیت پویا، مبهم، نامطمئن، ذهنی و تهدیدکننده متغیرهای ورودی و الگوسازی روابط غیرخطی درگیر در مشکلات بازاریابی صنعت بیمه قرار دارد. هدف اصلی این مقاله تشریح این امر است که چگونه تلفیقی از متدولوژی فازی و مدیریت فرانوگرایی می تواند ماهرانه با مشکلات بازاریابی صنعت بیمه در کشور به خصوص در بنگاه های بزرگ سروکار داشته و آنها را حل وفصل کند.