سعید سیدآقا بنی هاشمی

بحران اوکراین، بحران دیپلماتیک منطقه ای بود که در سال 2014 در پی اعتراضات به عدم امضای توافق نامه همکاری اوکراین و اروپا از سوی رئیس جمهور اوکراین آغاز گشت. در پی اوج گیری اعتراضات، افزایش تظاهرات و مخالفت ها رئیس جمهور اوکراین کشور را ترک نمود و دولت جدیدی شکل گرفت و به دلیل وجود تمایلات سیاسی میان مخالفان و موافقان دولت جدید اوکراین و همچنین حامیان قدرتمند این دو دستگی ها بحران اوکراین همچنان ادامه دارد. این امر امنیت خاورمیانه را و حتی امنیت بین المللی را مورد تهدید قرار داده است. قدرت ها بزرگ و کشورهای درگیر هر کدام رویکردی متناسب با منافع خود، فارق از منافع جامعه بین المللی، اتخاذ نمودند. چین به عنوان عضو دائم شورای امنیت و مسئول اولیه حفظ صلح و امنیت بین المللی در این مورد سیاستی را دنبال نمود که برخی از تحلیل گران بیان نمودند کشور مذکور سیاستی مبهم و دوپهلو دارد و از اعمال رفتاری قاطع ناتوان است. ولیکن باید اشاره نمود چین مانند سایر بازیگران درگیر، سیاستی متناسب با منافع خود اتخاذ نموده است و خواهان برقراری ثبات در منطقه جهت دستیابی بر منافع سیاسی و اقتصادی خود می باشد. بررسی این نوع عملکرد چین درمورد بحران اوکراین با توجه به بازیگران درگیر، یعنی روسیه، آمریکا و اتحادیه اروپا و اوکراین قابل توجه می باشد. نوآوری این پژوهش آن است که در صدد است با توجه به نظریه بازی ها دلیل اتخاذ سیاست های چین و دلیل رفتارها و کنش های این کشور را در عرصه ی کنش بحران اوکراین را مورد بررسی قرار دهد. تا نمایان سازد چگونه کشور مذکور با بررسی سود و زیان منافع خود در قالب بازیگری عقلانی رفتار سیاسی خود را در مسئله اوکراین مدیریت نموده است.