آیا قرآن مهجور است؟

1.شکوه رسول اکرم
رسول گرامی اسلام از این که امتش قرآن را از صحنه زندگی فردی و اجتماعی خویش خارج می‏کنند، به دنیاگرایی می‏پردازند و حداکثر، بر محوریت فرهنگ بشر، دستورالعمل‏های مربوط به راه و روش زیستن خویش را رقم می‏زنند، به خداوند سبحان چنین شکوه می‏آورد:
«...یا ربّ انّ قومی اتّخذوا هذا القران مهجور(فرقان، 22).
رسول اکرم به محضر پروردگارش چنین شکوه می‏دارد که:امت من این قرآن انسان‏ساز و حیات آفرین را به تعطیلی کشانده و از زندگی فردی و اجتماعی خویش جدا کرده‏اند.در واقع، قرآن از جامعه فاصله گرفته و متروک شده است.
2.مفهوم مهجور بودن قرآن
همین است که امت اسلامی با همه علاقه‏ای که به قرآن و ارادتی که به پیامبر گرامی خویش دارند، از قرآن به همان قرائت و تجدید و احیانا حفظ جزء و کل آن بسنده می‏کنند و فضای اجتماعی خویش را از انواع مسابقات پر هزینه و تشریفاتی پر می‏کنند، ولی برای فهم عمیق فرهنگ انسان‏ساز و معارف حیاتبخش آن، چاره‏ای نمی‏اندیشند و در برابر دعوت الهی و رهبر خویش که فریاد می‏زنند:
«یا أیّها الّذین امنوا استجیبوا للّه و للرسول اذا دعاکم لما یحییکم»:
ای کسانی که ایمان آورده‏اید، اجابت کنید خدا و رسول را، آن گاه که شما را بر آن می‏خوانند، که شمارا از مرگ علمی، اعتقادی، اخلاقی و رفتاری نجات بخشند و حیات معنوی و انسانی تقدیمتان دارند.
هیچ عکس العمل مطلوب و جدی نشان نمی‏دهند و عملا بدان لبیک نمی‏گویند.
3.قرآن، تنها دوای شفابخش
به این چند آیه، به عنوان مشت نمونه خروار در شناخت قرآن توجه کنید:
الف)الم-ذلک الکتاب لا ریب فیه هدی للمتقین(بقره، 12)؛
ب)هذا بصائر للناس و هدی و رحمة لقوم یوقنون(جاثیه، 20)؛
پ)قد جاءکم من الله نور و کتاب مبین، یهدی الله من اتبع رضوان الله سبل السلام و یخرجهم من الظلمات الی النور باذنه و یهدیهم الی صراط مستقیم(مائده، 15 و 16)؛
ت)هذا بیان للناس و هدی و موعظة للمتقین(آل عمران، 138)؛
ث)یا ایها الناس قد جاءکم برهان من ربکم و انزلنا الیکم نورا مبین (نساء، 174)؛
ج)و ننزّل من القران ما هو شفاء و رحمة للمؤمنین(اسراء، 82)؛
چ)و نزّلنا علیک الکتاب تبیانا لکل شی‏ء و هدی و رحمة و بشری للمسلمین(نحل، 89)؛
ح)کتاب انزلناه مبارک لیدّبروا ایاته(ص، 29)؛
خ)انّ هذا القران یهدی للّتی هی اقوم و یبشر المؤمنین(اسراء، 9)؛
د)و انزل معهم الکتاب بالحق لیحکم بین الناس فیما اختلفوا فیه (توبه، 214).
آری قرآنی که رحمت، نور، بیانگر همه چیز، روشنگر راه هدایت، پند دهنده، شفابخش همه دردها، هدایتگر استوارترین راه‏های انسانی و داوری برای همه اختلافات بشری و...بود، برای تدبّر و فهم و عمل به این امت عرضه شد، ولی امت اسلامی از قبول هدایت مستقیم قرآن سرپیچی کردند و راه ناسپاسی و کفران پیش گرفتند:
«و لقد صرّفنا للناس فی هذا القران من کل مثل فابی اکثر الناس الاّ کفورا»(اسراء، 89).
4.دیدگاه حکیمانه مقام رهبری
مقام معظم رهبری تنها راه نجات قرآن از مهجوریت را این چنین می‏فرمایند:
«کشور به حمدالله، امروز متکی به معارف قرآن است.آن روزی که این معارف در سطح همه مردم رواج پیدا کند و مستقیم از خود قرآن، آن را بگیرند، روزی است که این ملت و این کشور، برای همیشه شکست ناپذیر خواهد شد.»
یعنی مادامی که بهره‏مندی امت اسلامی از قرآن، تنها قرائت و تجوید و حفظ و احیانا مراجعه به ترجمه و تفسیر دیگران باشد، به یقین در مقابل تهاجم فرهنگی و فرهنگ بنیان کن کفر جهانی و استکبار بین‏المللی، مصونیت ندارد و ابزار دست بازیگران سیاسی فرهنگی خواهد بود.تنها راه نجات از این خودباختگی و بی‏هویتی، راهیابی مستقیم به سوی فهم آیات هدایتگر قرآن و گرفتن معارف انسان‏ساز آن به طور مستقیم از خود قرآن است.
5.پنج گام مفید و مؤثر
به منظور دستیابی مستقیم به معارف قرآن گام‏های زیر پیشنهاد می‏شوند:
الف)آشنایی با فهم اولیه آیات ساده و محکمات که حاوی هدایت فطری قرآن است؛
ب)تدبر در آیات قرآن کریم؛
پ)تحقیق موضوعی، فرازها و سوره‏های قرآنی؛
ت)دستیابی به جامعیت و اعجاز قرآن کریم، در قالب انس با قرآن؛
ث)بهره‏گیری و آشنایی با مکتب اهل‏بیت، به عنوان ترجمان قرآن.