چکیده

سازمان های امروزی برای پاسخ به تغییرات روزافزون در جهان و حفظ قدرت رقابت و اثربخشی، به طور فزاینده ای به کارآفرینی کارکنان خود اتکا دارند. هدف از تحقیق حاضر، بررسی عوامل مؤثر بر کارآفرینی درون سازمانی کارکنان بود. جامعه آماری این پژوهش، کارکنان شرکت های تولید مواد غذایی استان همدان بودند که به صورت سرشماری مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه ای بود که روایی و پایایی آن به ترتیب براساس نظر متخصصان و ضریب آلفای کرونباخ مورد بررسی و تأیید قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده های پژوهش حاضر، با استفاده از روش مدل سازی معادلات ساختاری و با رویکرد حداقل مربعات جزئی و نرم افزار SmartPLS3.2 انجام شد. نتایج پژوهش نشان داد از میان متغیرهای مورد مطالعه (ریسک پذیری، نوآوری، پیشگامی، قصد کارآفرینانه، سیستم بازداری و فعال سازی رفتاری)، متغیرهای پیشگامی و قصد کارآفرینانه بیش ترین سهم را در تبیین متغیر کارآفرینی درون سازمانی کارکنان داشتند. همچنین، یافته های مطالعه نشان داد که قصد کارآفرینانه درون سازمانی رابطه بین نوآوری و پیشگامی با کارآفرینی درون سازمانی کارکنان را میانجی گری می کند. این در حالی است که بر اساس نتایج مطالعه، رابطه معناداری بین سیستم فعال سازی رفتاری و ریسک پذیری با کارآفرینی درون سازمانی کارکنان مشاهده نشد. یافته های این مطالعه، پیشنهادهای مفید و کاربردی را برای مدیرانی که به دنبال توسعه و بهبود کارآفرینی در سازمان های متبوع خود هستند، ارائه نموده است.

Determinants of Employees’ Intrapreneurship: A Case Study of Food Production Companies in Hamedan City

Today’s organizations are increasingly relying on the intrapreneurship of their employees to respond to increasing changes in the world and to maintain competitiveness and effectiveness. The present study mainly aimed to investigate the factors affecting intrapreneurship of employees. The statistical population was the employees of food production companies in Hamedan sampled by the census technique. A questionnaire was used for collecting data. The content and face validity of the questionnaire were confirmed by a panel of experts, and its reliability was confirmed by using Cronbach’s alpha coefficient. Data were then analyzed by partial least squares structural equation modeling using SmartPLS 3.0. The results indicated that among the variables studied (risk-taking, innovativeness, proactivity, intrapreneurial intention, and behavioral inhibition and activation system), proactivity and intrapreneurial intention had the largest share in explaining the variable of employees’ intrapreneurship. According to the results, intrapreneurial intention mediated the relationship of innovativeness and proactivity with employees’ intrapreneurship. However, behavioral activation system and risk-taking had no significant relationship with intrapreneurship. The paper provides useful avenues for managers seeking to identify factors to develop and improve employee intrapreneurship.

تبلیغات