گستره شریعت پیامبران اولوالعزم با تکیه بر دیدگاه آیت الله سبحانی
آرشیو
چکیده
گستره شریعت پیامبران اولوالعزم یکی از مباحث مهم اصل نبوت است. جهانی بودن یا نبودن نبوت این انبیا به چه میزان در اولوالعزم بودن آن ها مدخلیت دارد؟ آیت الله سبحانی ازجمله اندیشمندانی است که، برخلاف دیدگاه مشهور، صرفاً جهانی بودن شریعت پیامبر اکرم (ص) را پذیرفته و نبوت دیگر پیامبران اولوالعزم را منطقه ای و مختص به قوم خاص می داند. به همین دلیل، تحلیل و بررسی دیدگاه ایشان اهمیت ویژه ای دارد. روش این پژوهش توصیفی تحلیلی و انتقادی است و سؤال اصلی این تحقیق عبارت است از اینکه آیت الله سبحانی باتوجه به چه ادله ای درصدد اثبات منطقه ای بودن نبوت برخی از پیامبران اولوالعزم بوده و به چه میزان می توان این ادله را پذیرفتنی دانست؟آیت الله سبحانی برای اثبات نظریه خود (اختصاص نبوت حضرت نوح، ابراهیم، موسی و عیسی به قوم خودشان و جهانی نبودن آن) ادله نقلی و عقلی اقامه کردند و تکیه ایشان در ادله نقلی بیشتر بر ظهور آیات در ارسال این انبیا به سمت قوم خود است و در ادله عقلی هم تأکید بر ناکافی بودن زیرساخت های لازم برای عمومی شدن دعوت این انبیاست؛ در حالی که، در برداشت از ادله نقلی میان هسته اولیه دعوت و مخاطبان نهایی دعوت فرق گذاشته نشده است و اگر چنین فرق گذاری صورت بگیرد، جهانی بودن نبوت آن ها امری مسلم و انکار ناپذیر است. ادله عقلی نیز با مشارکت دادن نبوت تبلیغی و بالابردن سطح فهم مردم پاسخ دادنی است.The scope of the Shari'a of the Ulul Azmi Prophets, relying on the view of Ustadh Subhani
The scope of the law of the Ulul Azmi Prophets is one of the important issues of the principle of prophethood. To what extent does the universality or non-universality of the prophethood of these prophets interfere with their determination? Ustadh Subhani is one of the thinkers who, contrary to popular belief, has accepted only the universality of the Shari'ah of the Holy Prophet and considers the prophethood of other Ulul Azmi Prophets as regional and specific to a particular nation. For this reason, analyzing and examining their point of view is of particular importance. The method of this research is descriptive-analytical and critical and the main question of this research is that according to what arguments did Ustadh Subhani try to prove the regionality of the prophethood of some of the Ulul Azmi Prophets and to what extent did he consider these arguments acceptable? To prove his theory (attributing the prophethood of Noah, Abraham, Moses, and Jesus to their own people and the non-universality of those narrations), Ustadh Subhani presented narrative and rational arguments. And in rational arguments, the emphasis is on the inadequacy of the necessary infrastructure to make the invitation of these Prophets public. However, in the interpretation of the narrations, there is no difference between the original core of the invitation and the final audience of the invitation, and if such a distinction is made, the universality of their prophethood is certain and undeniable. Rational arguments can also be answered by sharing the prophetic propagation and raising people's level of understanding.
تبلیغات
