چکیده

«اجتهاد نبی» مسئله ای پرچالش میان اندیشمندان اهل سنت است که ریشه در تاریخ صدر اسلام دارد. اجتهاد نبی بدین معناست که پیامبر اکرم… در برخی موارد براساس رأى و اجتهاد شخصی خود حکم مى کرده است. به دلیل مخالفت جمع گسترده ای از علما با این مسئله، سؤال اصلی این مقاله آن است که آیا پیامبر اکرم… براساس اجتهاد خویش احکام شریعت را استنباط می نمود یا خیر؟ فرضیه ما این است که براساس آیات صریح قرآن کریم، هر گونه حکم و کلام پیامبر اکرم… مبتنی بر وحی الهی است و ایشان هرگز براساس رأی و اجتهاد حکم نفرمود. یافته این مقاله از این قرار است که براساس دلایل متقن قرآنی و روایی مسئله اجتهاد نبی، امری مردود به شمار می آید؛ چراکه مجتهد، معصوم نبوده و ممکن الخطاست؛ در حالی که، راهیابی خطا در اجتهادهای پیامبر اکرم… با عصمت مطلق ایشان منافات دارد.

Shari'a and the idea of Ijtihad of the Prophet

“Prophetic ijtihad” is a challenging issue among Sunni thinkers that has its roots in the early history of Islam. The ijtihad of the Prophet means that the Holy Prophet (PBUH) ruled in some cases based on his personal opinion and ijtihad. Due to the opposition of a large number of scholars to this issue, the main question of this article is whether the Holy Prophet inferred the rules of Sharia based on his ijtihad or not? Our hypothesis is that according to the explicit verses of the Holy Qur'an, any ruling and word of the Holy Prophet is based on divine revelation and he never ruled on the basis of opinion and ijtihad. The finding of this article is that based on the convincing Quranic reasons and the narration of the issue of ijtihad of the Prophet, it is considered a rejected thing. This is because a mujtahid is not infallible and may make mistakes. However, finding error in the ijtihads of the Holy Prophet contradicts his absolute infallibility.

تبلیغات