چکیده

با شکل گیری مدرنیته در غرب، اندیشمندان و روشنفکران ایرانی در پی کشف اسباب ترقی ملل متمدن غربی و پیاده سازی آن در داخل کشور برآمدند. میرزا آقاخان کرمانی جزو اولین گروه از روشنفکران ایرانی دوره پیشامشروطه است که در مواجهه با پدیده مدرنیسم، عَلَم نوجویی و تجددخواهی برافراشت و جهت گام نهادن در دنیای مدرن خواستار تقلید و الگوگیری از تمدن غرب شد. نوخواهی آقاخان مانند بسیاری از ادیبان روشنفکر دیگر به عرصه سیاست و اجتماع محدود نماند؛ او نظریاتی نیز برای تجدد در ادبیات و فنون نگارش ارائه داد و خواستار تحول در شیوه نگارش سنتی شد. این پژوهش با نگاهی به اندیشه های سیاسی و اجتماعی آقاخان به بررسی تأثیر آن بر دیدگاه های نوین ادبی وی پرداخته و بدین نتیجه رسیده است که آقاخان نوگرایی ادبی خود را بر مبنای سنت ستیزی طرح ریزی کرده و تحت تأثیر  تفکرات ناسیونالیستی و لیبرالیستی خواستار باستان گرایی در زبان و خط فارسی، عربی زدایی از زبان فارسی، ساده نویسی، روشن نویسی و خروج از قید و بندهای سنتی در نوشتار شده است.

Political and social Foundations of literary statements in Qajar era (A case study of Mirza Agha Khan Kermani's statement)

With the formation of modernity in the West, Iranian scholars and intellectuals sought to discover the reasons behind the development of western civilized nations and to implement it inside the country. Mirza Agha Khan Kermani is one of the first Iranian intellectuals of the pre-Constitutional era who faced the phenomenon of modernism, raised the flag of innovation and modernism, and called for imitation and modeling of western civilization in order to step into the modern world. Like many other intellectual writers, Aga Khan's innovation was not limited to the arena of politics and society; he also presented ideas for modernity in literature and writing techniques and called for a change in the traditional writing style. This research looks at the political and social thoughts of Aga Khan and examines its influence on his modern literary views and has come to the conclusion that Aga Khan planned his literary modernization on the basis of anti-traditionalism and under the influence of nationalism and liberal thoughts, he called for archaism in the Persian language and script, de-Arabization of the Persian language, simplified writing, clear writing, and departure from traditional constraints in writing.

تبلیغات