L’hybridité culturelle de la femme exilée : du sentiment de culpabilité à l’agentivité dans La retournée de Fawzia Zouari (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
L'hybridité culturelle et l'exil constituent des thématiques importantes dans la littérature féminine maghrébine d’expression française. Dans son roman autobiographique La retournée, l’écrivaine tunisienne Fawzia Zouari représente le parcours de son héroïne exilée en quête d’identité, qui passe d’une position de culpabilité et d’exclusion à une position d’autonomie et d’agentivité grâce à son hybridité culturelle. Partant de l’hypothèse selon laquelle l’exil est une voie de l’agentivité du sujet féminin et de la liberté, et selon une approche thématique abordant l’exil, l’hybridité culturelle, l’agentivité, la déterritorialisation, nous allons répondre aux questionnements suivants, en nous appuyant sur une analyse du texte littéraire : Comment l’exil peut être la cause de l’exclusion sociale de la femme exilée après son retour à son pays d’origine ? Et comment ce même exil peut-il être un catalyseur de l'agentivité des femmes en leur offrant de nouvelles opportunités, en élargissant leurs horizons et en renforçant leur détermination à promouvoir le changement dans leur vie personnelle, et même dans leur environnement social ?چندگانگی فرهنگی زن تبعیدی: از احساس گناه تا عاملیت در رمان بازگشت فوزیه زواری
چندگانگی فرهنگی و تبعید از موضوعات مهم در ادبیات زنانه مغرب زمین به زبان فرانسه به شمار می آیند. در رمان خود، «بازگشت»، نویسنده تونسی فوزیه زواری مسیر قهرمان تبعیدی خود را که در جستجوی هویت است، به تصویر می کشد. او از موقعیت احساس گناه و طرد به موقعیت خودکفایی و عاملیت می رسد، که این امر به واسطه هیبریدیته فرهنگی اش امکان پذیر می شود. بر اساس فرضیه ای که تبعید را راهی برای عاملیت زنانه و آزادی می داند، و با رویکردی موضوعی به بررسی تبعید، هیبریدیته فرهنگی، عاملیت و از دست دادن سرزمین می پردازد، ما به سوالات زیر پاسخ خواهیم داد و بر تحلیل متن ادبی تکیه خواهیم کرد: چگونه تبعید می تواند دلیل طرد اجتماعی زن تبعیدی پس از بازگشت به کشورش باشد؟ و چگونه همین تبعید می تواند کاتالیزوری برای عاملیت زنان باشد، با ارائه فرصت های جدید، گسترش افق های آن ها و تقویت عزم آن ها برای ترویج تغییر در زندگی شخصی شان و حتی در محیط اجتماعی شان؟
عاملیت، از دست دادن سرزمین، تبعید، چندگانگی فرهنگی، هویت