بررسی وضعیت همباشی در ایران: فراترکیب پژوهش های همباشی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
انقلاب جنسی اواخر دهه 1960به تغییر گفتمان جنسی و تغییر اساسی در نگرش ها، اخلاق و رفتار جنسی در بسیاری از کشورهای غربی منجر شد. یکی از مهم ترین پیامدهای آن گسترش روابط جنسی پیش از ازدواج در این کشورها بوده است. این الگوی روابط جنسی پیش از ازدواج به تدریج نقاط دیگر جهان را نیز فراگرفت. این دگرگونی از رابطه جنسی اسطوره زدایی کرد و علاوه بر افزایش سن ازدواج، زمینه های پیدایی همباشی را به وجود آورد. ایران اسلامی نیز از تحولات در امان نمانده است و نزدیک دو دهه است که زمزمه هایی از رواج این الگوی ازدواج در ایران شنیده می شود و پژوهش هایی را که عمدتاً به روش کیفی انجام شده است، برانگیخته است. این مطالعه قصد دارد با ترکیب یافته های این پژوهش ها به درک بهتر این پدیده و ارائه تصویری کلی از وضعیت همباشی در ایران اقدام کند. این مطالعه با روش فراترکیب انجام شده است. جست وجو در مهم ترین پایگاه های اطلاعات فارسی با کلیدواژه همباشی، هم خانگی، هم بالینی و ازدواج سفید در محدوده زمانی بین سال های1380 الی 1400 انجام شد. از مجموع مقالات به دست آمده نهایتاً 14 مقاله با توجه به معیارهای ورود و خروج تحقیقات انتخاب شد. همباشی در ایران در میان طبقات متوسط شهری، گروه های سنی جوان و تحصیل کردگان دانشگاهی رواج یافته است. تجربیات جهانی از روند افزایشی آن حکایت دارد. در ایران اسلامی به دلیل غیرقانونی بودن و مجازات شدید در صورت افشای آن، از میزان آن اطلاعی در دست نیست ولی بررسی داده های نگرش سنجی حاصل از پیمایش های ملی در دهه نود نشان از افزایش موافقت با این پدیده در سطح نگرشی دارد. در تحلیل این پدیده بایستی به سنخ های متفاوت همباشی توجه کرد. حداقل با دو سنخ از همباشی در ایران روبه رو هستیم؛ سنخ اول بیشتر در قالب یک نوع الگوی روابط پیش از ازدواج قابل طبقه بندی است و سنخ دوم همباشی به عنوان بدیل ازدواج محسوب می شود.Examining the Cohabitation Status in Iran: a Synthesis of Cohabitation Researches
The sexual revolution of the late 1960s led to a change in sexual discourse and a fundamental change in sexual attitudes, ethics and behavior in many western countries. One of the most important consequences has been the expansion of premarital sexual relations in these countries. This pattern of premarital sexual relations gradually spread to other parts of the world. This transformation demythologized sexual relations and, in addition to increasing the age of marriage, created the grounds for the emergence of cohabitation. Islamic Iran has not been spared from these changes and nearly in the two decades, there have been whispers of the prevalence of this marriage model in Iran that result provoked researches with qualitative method in general. The present article aimed to better understand this phenomenon and illustrate a general picture of cohabitation status in Iran by combining the studies with qualitative method. Ultra-combination method applied in this study. In most important Persian database during years 2001-2021 limit searched key words cohabitation, housemate, coexistence, and white marriage. Out of collection of articles, only 14 papers were found that matched to entrance criterion. Cohabitation in Iran popularized among urban middle classes, young age groups and university graduates. World experiences indicates increase the phenomenon. Due to illegal and severe punishment in Iran,, there is not information about of its amount; But survey attitude data obtained by national survey in 2011th decade indicate there is an increase compliance with phenomenon at the attitude level. In the analysis of this phenomenon, it is necessary to pay attention to different types of coexistence. We are faced with at least two types of cohabitation; first type can be classified mostly in the form of a type of premarital relationship model, and in the second type, cohabitation is considered as an alternative to marriage.