چکیده

The Quran, on one hand, generally affirms the current Torah and Gospel (Bible) while considering them to have deficiencies on the other hand. The verses of the Quran indicate that the Bible contain omissions and additions. This statement of the Quran aligns with the historical accounts of the Bible, and the Quran speaks in accordance with reality. That is to say, the Bible is divine, yet they have become humanized and contain deficiencies. The Quran possesses unique characteristics such as clarity, being blessed, wise, and a guardian, which elevate it above any other book and render all other books reliant on it. Accordingly, all books need to present their contents to the Quran for correction and completion. This interaction of the Quran with the Bible is similar to its interaction with Islamic narrations. Although this perspective has previously been presented by the author in articles and books, this writing employs a descriptive-analytical method with a new articulation and reasoning to substantiate this viewpoint.

شباهت عهدین به روایات اسلامی از منظر قرآن کریم

قرآن از طرفی تورات و انجیل فعلی یعنی عهدین را تصدیق فی الجمله می کند و از طرفی، آن را دارای نواقصی می داند. از آیات قرآن برمی آید که عهدین حذفیات و اضافاتی دارد. این بیان قرآن با آنچه تاریخ عهدین است مطابقت دارد و قرآن سخن مطابق با واقع گفته است. یعنی عهدین از طرفی الهی است ولی بشری شده است و نواقصی دارد. قرآن اوصافی دارد منحصر بفرد نظیر بیان و تبیان، مبارک، حکیم و مهیمن بودن که آن را فراتر از هر کتابی قرار داده و همه کتاب ها را به آن محتاج کرده است. بر این اساس همه کتاب ها برای اصلاح و کامل شدن خود، محتاج هستند که محتوای خود را بر قرآن عرضه کنند. این مواجهه قرآن با عهدین شبیه مواجهه قرآن با روایات اسلامی است. گرچه این دیدگاه از طرف نگارنده در قالب مقاله و کتاب پیش از این ارائه شده است ولی در این نوشتار با روش توصیفی – تحلیلی و با تقریر و استدلالی جدید این دیدگاه اثبات شده است.

تبلیغات