چکیده

زمینه و هدف: هدف این مطالعه بررسی اثربخشی سایکودرامای گروهی بر بهبود رضایت از زندگی، شفقت به خود و هیجانات مثبت در بیماران افسرده بود. با توجه به پیچیدگی افسردگی و نیاز به رویکردهای درمانی چندگانه، این پژوهش تلاش داشت شواهد تجربی در مورد اثربخشی سایکودراما به عنوان یک مداخله درمانی ارائه دهد.روش و مواد: این مطالعه از طرح کارآزمایی تصادفی کنترل شده استفاده کرد. نمونه شامل 30 بیمار افسرده بود که از یک کلینیک در تهران انتخاب و به صورت تصادفی به گروه آزمایش (n=15) که تحت درمان سایکودرامای گروهی قرار گرفتند و گروه کنترل (n=15) که هیچ مداخله ای دریافت نکردند، تقسیم شدند. مداخله شامل ده جلسه 75 دقیقه ای بود که طی پنج ماه برگزار شد. داده ها با استفاده از ابزارهای استاندارد شامل مقیاس رضایت از زندگی (SWLS)، مقیاس شفقت به خود (SCS) و مقیاس هیجانات مثبت و منفی (PANAS) جمع آوری شد. تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر و آزمون پس آزمون بنفرونی انجام شد و از نرم افزار SPSS-27 استفاده گردید. یافته ها: نتایج نشان داد که در گروه آزمایش، رضایت از زندگی، شفقت به خود و هیجانات مثبت به طور معناداری بهبود یافته است. به طور مشخص، امتیاز رضایت از زندگی از میانگین 19.43 (انحراف معیار = 3.67) در پیش آزمون به 26.89 (انحراف معیار = 3.21) در پس آزمون و 25.73 (انحراف معیار = 3.45) در پیگیری افزایش یافت. امتیاز شفقت به خود از 18.24 (انحراف معیار = 2.98) به 24.13 (انحراف معیار = 2.67) در پس آزمون و 23.35 (انحراف معیار = 2.89) در پیگیری افزایش یافت. همچنین، امتیاز هیجانات مثبت از 21.57 (انحراف معیار = 3.11) به 28.74 (انحراف معیار = 3.01) در پس آزمون و 27.89 (انحراف معیار = 3.19) در پیگیری افزایش یافت. نتایج ANOVA تأثیرات معناداری برای گروه، زمان و تعامل بین گروه و زمان را تأیید کرد (p < 0.001). نتیجه گیری: یافته ها اثربخشی سایکودرامای گروهی در افزایش رضایت از زندگی، شفقت به خود و هیجانات مثبت در بیماران افسرده را تایید می کند. این بهبودها در طول دوره پنج ماهه پیگیری حفظ شد، که نشان می دهد سایکودراما می تواند یک رویکرد درمانی ارزشمند برای افسردگی باشد. پژوهش های آینده باید اثرات بلندمدت را بررسی کرده و سایکودراما را با روش های درمانی دیگر مقایسه کنند.

The Effectiveness of Group Psychodrama on Life Satisfaction, Self-Compassion, and Positive Emotions in Depressed Patients

Background and Objective: The objective of this study was to investigate the effectiveness of group psychodrama on improving life satisfaction, self-compassion, and positive affects in depressed patients. Given the complexity of depression and the need for multifaceted treatment approaches, this research aimed to provide empirical evidence on the efficacy of psychodrama as a therapeutic intervention. Methods and Materials: This study employed a randomized controlled trial design. The sample consisted of 30 depressed patients selected from a clinic in Tehran and randomly assigned to either the experimental group (n=15) receiving group psychodrama therapy or the control group (n=15) receiving no intervention. The intervention comprised ten 75-minute sessions conducted over five months. Data were collected using standardized tools: the Satisfaction with Life Scale (SWLS), Self-Compassion Scale (SCS), and Positive and Negative Affect Schedule (PANAS). Data analysis was performed using repeated measures ANOVA and Bonferroni post-hoc tests, with the software SPSS-27. Findings: The results indicated a significant improvement in life satisfaction, self-compassion, and positive affects among participants in the experimental group compared to the control group. Specifically, life satisfaction scores increased from a mean of 19.43 (SD=3.67) at pre-test to 26.89 (SD=3.21) at post-test and 25.73 (SD=3.45) at follow-up. Self-compassion scores rose from 18.24 (SD=2.98) to 24.13 (SD=2.67) at post-test and 23.35 (SD=2.89) at follow-up. Positive affect scores also showed a significant increase from 21.57 (SD=3.11) to 28.74 (SD=3.01) at post-test and 27.89 (SD=3.19) at follow-up. The ANOVA results confirmed significant effects for group, time, and the interaction between group and time (p < 0.001). Conclusion: The findings support the efficacy of group psychodrama in enhancing life satisfaction, self-compassion, and positive affects in depressed patients. These improvements were sustained over a five-month follow-up period, suggesting that psychodrama can be a valuable therapeutic approach for depression. Future research should explore long-term effects and compare psychodrama with other therapeutic modalities.

تبلیغات