چکیده

زمینه و هدف: این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی طرحواره درمانی و درمان شناختی- رفتاری بر اختلال بدشکلی بدن در جوانان دختر با اختلال بدشکلی بدن انجام شد. مواد و روش: این پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه و پیگیری سه ماهه بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه مراجعه کنندگان دختر 25 تا 35 ساله مبتلا اختلال بدشکلی بدن به مراکز مشاوره و خدمات روان شناختی منطقه یک شهر تهران بود که از بین آنان 51 نفر به روش نمونه گیری هدفمند طبق معیارهای ورود و خروج انتخاب و به صورت تصادفی در سه گروه (دو گروه آزمایشی و یک گروه کنترل) 15 نفری جایگزین شدند. گروه اول جلسه طرحواره درمانی، گروه دوم جلسه درمان شناختی- رفتاری دریافت کردند و گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. پرسشنامه ارزیابی فراشناخت بدشکلی بدن (BDMCQ؛ ربیعی و همکاران، 1390) در سه مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری جهت جمع آوری داده ها توسط شرکت کنندگان تکمیل شد. داده ها با استفاده از روش تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج نشان دادند که طرحواره درمانی و درمان شناختی- رفتاری بر کنترل اختلال بدشکلی بدن در جوانان دختر مبتلا به اختلال بدشکلی بدن مؤثر است و همچنین در مقایسه دو درمان، طرحواره درمانی نسبت به درمان شناختی- رفتاری بر کنترل اختلال بدشکلی بدن اثربخش تر بود (05/0>p). نتیجه گیری: از یافته های این پژوهش نتیجه گیری می شود که می توان از طرحواره درمانی جهت کنترل اختلال بدشکلی بدن در جوانان دختر مبتلا به اختلال بدشکلی بدن استفاده کرد.

Comparison of the Effectiveness of Schema Therapy and Cognitive-Behavioral Therapy on Body Dysmorphic Disorder in Young Women with Body Dysmorphic Disorder

Background and Objective: This study aimed to compare the effectiveness of Schema Therapy and Cognitive-Behavioral Therapy on Body Dysmorphic Disorder in young women with Body Dysmorphic Disorder.  Methods and Materials: This quasi-experimental study utilized a pre-test, post-test design with a control group and a three-month follow-up. The statistical population included all female clients aged 25 to 35 years with Body Dysmorphic Disorder who referred to counseling centers and psychological services in District 1 of Tehran. From this population, 51 individuals were selected using purposive sampling based on inclusion and exclusion criteria and were randomly assigned to three groups (two experimental groups and one control group) of 15 participants each. The first group received Schema Therapy sessions, the second group received Cognitive-Behavioral Therapy sessions, and the control group did not receive any intervention. The Body Dysmorphic Metacognitive Questionnaire (BDMCQ; Rabiei et al., 2011) was completed by participants at three stages: pre-test, post-test, and follow-up for data collection. Data were analyzed using repeated measures analysis of variance.  Findings: The results indicated that both Schema Therapy and Cognitive-Behavioral Therapy were effective in controlling Body Dysmorphic Disorder in young women with Body Dysmorphic Disorder. Furthermore, comparing the two therapies, Schema Therapy was found to be more effective than Cognitive-Behavioral Therapy in controlling Body Dysmorphic Disorder (p < .05).  Conclusion: The findings of this study suggest that Schema Therapy can be used to control Body Dysmorphic Disorder in young women with Body Dysmorphic Disorder.

تبلیغات