بررسی نقش میانجی تحمل پریشانی در رابطه بین شیوه های حل تعارض با سازگاری زناشویی در زنان متأهل
آرشیو
چکیده
هدف تحقیق حاضر بررسی نقش میانجی تحمل پریشانی در رابطه بین شیوه های حل تعارض با سازگاری زناشویی در زنان متأهل شهر شاهین شهر بوده است. روش پژوهش همبستگی از نوع مدل یابی معادلات ساختاری است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زنان متأهل ساکن در شهر شاهین شهر بوده که از بین آنها تعداد ۲۰۰ نفر به صورت در دسترس در این پژوهش شرکت کردند. ابزار تحقیق شامل پرسشنامه دموگرافیک، پرسشنامه سازگاری زناشویی اسپاینر (۱۹۷۶پرسشنامه سبک های حل تعارض رحیم (۱۹۸۳)و پرسشنامه تحمل پریشانی سیمونز گاهر (۲۰۰۵) بوده است. محاسبات آماری این پژوهش با استفاده از نرم افزار آماری SPSS، نسخه 24 و نرم افزار آماری AMOS، نسخه24 انجام گرفته است. نتایج تحقیق نشان داد که شیوه های حل تعارض توان پیش بینی کنندگی سازگاری زناشویی را دارند.نتایج تحقیق نشان داد که از بین سبک های حل تعارض که شامل سبک یکپارچگی، سبک مصالحه، سبک مسلط، سبک ملزم شده و سبک اجتناب کننده بوده است، سبک های یکپارچگی و مصالحه با سازگاری ارتباط معنادار نشان داده اند. با افزایش تحمل پریشانی، سازگاری زناشویی نیز افزایش می یابد. ضریب مسیر بین سبک ملزم شده و سبک مصالحه با تحمل پریشانی از لحاظ آماری معنادار است و سبک های یکپارچگی، مسلط و اجتناب کننده با تحمل پریشانی ارتباط معنادار نشان نداده اند .ضریب غیر مستقیم رابطه سبک حل تعارض ملزم شده و سبک مصالحه با سازگاری زناشویی با میانجی گری تحمل پریشانی از لحاظ آماری معنی دار است . با کاهش سبک حل تعارض ملزم شده، تحمل پریشانی در زنان متأهل افزایش یافته و در نتیجه سازگاری زناشویی بیشتر می شود. با افزایش سبک حل تعارض مصالحه هم به طور مستقیم سازگاری زناشویی در زنان متأهل افزایش می یابد و هم به طور غیر مستقیم تحمل پریشانی در آن ها افزایش یافته و در نتیجه سازگاری زناشویی بیشتر می شود.Investigating the mediating role of distress tolerance in the relationship between conflict resolution methods and marital adjustment in married women
The aim of the present research was to investigate the mediating role of distress tolerance in the relationship between conflict resolution methods and marital adjustment in married women of Shahinshahr city. The correlation research method is structural equation modeling. The statistical population of the research included all married women living in Shahinshahr city, of which 200 people participated in this research. The research tools included demographic questionnaire, Spiner's Marital Compatibility Questionnaire (1976), Rahim Conflict Resolution Styles Questionnaire (1983) and Simmons Gaher's Distress Tolerance Questionnaire (2005). , version 24. The research results showed that conflict resolution methods can predict marital compatibility.The results of the research showed that among the conflict resolution styles that included integration style, compromise style, dominant style, obliging style and avoidant style, integration and compromise styles have shown a significant relationship with compatibility. Marital adjustment also increases with distress tolerance. The path coefficient between the binding style and the compromise style with distress tolerance is statistically significant, and the integration, dominant and avoidant styles have not shown a significant relationship with distress tolerance. The indirect coefficient of the relationship between the binding conflict resolution style and the compromise style with marital adjustment Distress tolerance mediation is statistically significant. By reducing the required conflict resolution style, distress tolerance increases in married women, and as a result, marital compatibility increases. By increasing the conflict resolution style of compromise, marital compatibility in married women directly increases, and indirectly, distress tolerance increases in them, and as a result, marital compatibility increases.
تبلیغات
