اثربخشی خود کارآمدی هیجانی بر تعادل عاطفی و انعطاف پذیری کنشی در زوجین
آرشیو
چکیده
تلاش برای اصلاح انعطاف پذیری کنشی و برقراری تعادل عاطفی، می تواند زندگی زناشویی زوجین را بهبود بخشد که اعمال مداخلات روانشناختی را ضروری می سازد؛ بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی خود کارآمدی هیجانی بر تعادل عاطفی و انعطاف پذیری کنشی در زوجین، انجام گرفت. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش را زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره خانواده شهر اصفهان در نیمه دوم سال 1402 تشکیل دادند که تعداد آنها 1850 نفر بودند. از جامعه مذکور، 30 زوج، به روش هدفمند انتخاب و تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گمارش شدند. پیش آزمون از طریق مقیاس تعادل عاطفه دینر و همکاران (2010) و پرسشنامه ی انعطاف پذیری کنشی کانر و دیویدسون (2003) انجام شد. در مرحله بعد گروه آزمایش تحت 8 جلسه 90 دقیقه ای به صورت هفتگی خود کارآمدی هیجانی (مک کی و وست، 2017) قرار گرفتند. گروه کنترل در این مدت در لیست انتظار بود. پس از اتمام جلسات، پس آزمون اجرا شد. داده ها به وسیله تحلیل کواریانس تک متغیره و چندمتغیره و با استفاده از نسخه22 نرم افزار SPSS تحلیل شدند. نتایج بیانگر این بود که تفاوت میانگین دو گروه در نمرات تعادل عاطفی و انعطاف پذیری کنشی معنادار است (05/0>p). براین اساس متخصصان می توانند به منظور بهبود تعادل عاطفی و انعطاف پذیری کنشی در زوجین می توان از درمان خود کارآمدی هیجانی بهره ببرند.The effectiveness of emotional self-efficacy on emotional relationship and action acceptance in couples
Trying to improve the acceptance of action and maintaining the emotional relationship can improve the married life of couples, which makes the application of psychological models. Therefore, the current research was conducted with the aim of investigating the effectiveness of emotional efficiency on emotional self and action comprehensibility in couples. The research method was semi-experimental with a pre-test-post-test design with a control group. The second study was conducted on couples who referred to family counseling centers in Isfahan in the middle of 2023. From the mentioned society, 30 couples were selected in a purposeful way and randomly assigned to two experimental and control groups. The pre-test was done through Diener et al.'s affect balance scale (2010) and Connor and Davidson's action flexibility questionnaire (2003). In the next stage, the experimental group underwent 8 weekly 90-minute emotional self-efficacy sessions. The control group was on the waiting list during this time. After the sessions, the post-test was administered. The data were analyzed by univariate and multivariate covariance analysis using SPSS software version 22. The results showed that the average difference between the two groups in emotional balance and action flexibility scores is significant (p<0.05). Therefore, specialists can benefit from emotional self-efficacy therapy in order to improve emotional balance and action flexibility in couples