علی اکبر سعیدی سیرجانی و سلسله های ترک تاریخ ا یران
آرشیو
چکیده
به اعتقاد ناسیونالیستهای فارسی گرای ایرانی سلسله های ترک تاریخ ایران در دوران اسلامی، کارنامۀ مثبت و قابل دفاعی نداشته اند و حاکمیت ایشان جز استمرار ظلم، خشونت، غارت و کند ساختن پیشرفت در حوزه های مختلف، حاصل دیگری برای ایران به ارمغان نیاورده است. از نظر این گروه اگر در دوران اسلامی اتّفاقات مثبتی نیز رخ داده، این اتّفاقات از دو منشأ سرچشمه گرفته اند. منشأ اوّل سلسله های ایرانی و پارسی دوران اسلامی بوده اند، که ماهیّتی تمدّنساز و فرهنگ پرور داشته و حکومتی مبتنی بر یک مکتب و فلسفۀ حکمرانی مجرّب و والا تشکیل داده بودند. منشأ دوم اتّفاقات مثبت دوران اسلامی وزرای فارسی و ایرانی بوده اند، که به مدد نبوغ و هنر زمانشناسی خود، ضمن راه گشودن به دربار ترکان و در اختیار گرفتن زمام سیاست در این دربارها، شاهان بی فرهنگ و سرکش ترک را به خدمت اهداف هنرپرورانه، تمدّنسازانه و فرهنگدوستانۀ خود درآورده اند!بر همین اساس ناسیونالیستهای فارسیگرا و ترکستیز معاصر ایرانی بر اساس یک قاعدۀ مورد وثوق و عمل در میان همۀ پیروان این مکتب، در تحلیلهای تاریخی خود، همۀ اتّفاقات مثبت در موضوعات مختلف را به سلسله های ایرانی و وزرای نفوذ کرده در تشکیلات سیاسی ترکان منتسب کرده و در نقطۀ مقابل مجموعهای از رذایل فکری و عملی را به پادشاهان و سلسله های ترک منتسب میکنند. علی اکبر سعیدی سیرجانی به عنوان عضوی از این مکتب به این بخش از اصول تعیین شده برای تحلیل وقایع تاریخ ایران توجه کاملی نشان داده و سلسله های ترک دوران اسلامی اعم از غزنویان، سلجوقیان، خوارزمشاهیان، صفویان و قاجار را آماج حمالت و عیبجوییهای خود قرار داده و چهره ای واپسگرا، ضد فرهنگ، بی تمدّن، بی نصیب از فلسفۀ حکومت و محروم از اندیشۀ پویا از سلسله های ترک ترسیم می کند و سرداران ترک را عامل توقّف آزادگی و فضای علم و اندیشه و تضارب آرا در ایران معرّفی کرده و در کنار آن برخی چهره های به زعم خود ایرانی، همکاری کننده با سلسله های ترک را مورد حمله قرار میدهد.Ali Akbar Saidi Sirjani and Turkish dynasties of Iranian History
According to Iranian Persian nationalists, the Turkish dynasties in the history of Iran during the Islamic era did not have a positive and defensible track record, and their rule did not bring any other results to Iran except the continuation of oppression, violence, looting, and slowing down progress in various fields. According to this group, if there were positive events in the Islamic era, these events originated from two sources. The first origin was the Iranian and Persian dynasties of the Islamic era, which had a civilizing and culture-enhancing nature and formed a government based on an experienced and noble school and philosophy of governance. The second source of the positive events of the Islamic era were the Persian and Iranian ministers, who, with the help of their genius and art of chronology, while opening the way to the Turkish court and taking control of the politics in these matters, made the uncultured and unruly Turkish kings serve artistic, civilizing purposes.Accordingly, contemporary Persian nationalists and anti-Turkists in Iran, based on a rule trusted and practiced among all the followers of this school, in their historical analysis, attribute all positive events invarious subjects to Iranian dynasties and ministers who have infiltrated the organization. On the other hand, they attribute a series of intellectual and practical vices to Turkish kings and dynasties. Ali Akbar Saeedi Sirjani, as a member of this school, paid full attention to this part of the principles set for analyzing the events of Iranian history and used the Turkish dynasties of the Islamic era, including the Ghaznavids, the Seljuks, the Khwarizmshahs, the Safavids, and the Qajar, as the target of their attacks and fault finding. And draws a regressive, anti-culture, uncivilized figure, deprived of the philosophy of the government and the dynamic thought of the Turkish dynasties, and introduces the Turkish generals as the cause of stopping freedom andthe Atmosphere of science and thought and oppressing votes in Iran. And next to that, he attacks some Iranian figures who are cooperating with the Turkish dynasties.
تبلیغات
