اثر حاد عصاره هیدروالکلی بادرنجبویه بر هزینه سوخت و سازی، اکسایش سوبسترا و کورتیزول بزاقی فعالیت تناوبی شدید در زنان غیر فعال (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
با توجه به پیشرفت استفاده از طب سنتی در تحقیقات اخیر، عصاره بادرنجبویه به عنوان عامل اثرگذار بر چربی خون و کاهنده استرس جسمانی و روانی موردتوجه قرارگرفته است. بر این اساس، هدف مطالعه حاضر بررسی اثر حاد مصرف عصاره هیدروالکی بادرنجبویه بر هزینه سوخت و سازی، اکسایش سوبسترا و کورتیزول بزاقی هنگام و پس از فعالیت تناوبی شدید است. تعداد 10 نفر از زنان غیرفعال (شاخص توده بدنی 60/0 ± 28/22 کیلوگرم بر مترمربع) در 2 جلسه مجزا در آزمون شرکت کردند. آزمودنی ها در جلسه اول، عصاره هیدروالکلی بادرنجبویه (500 میلی گرم) و در جلسه دوم، دارونما (500 میلی گرم نشاسته) را 60 دقیقه قبل از انجام فعالیت تناوبی شدید (11 تناوب دویدن 1 دقیقه کار و 2 دقیقه استراحت به ترتیب با شدت 90 و 60 درصد max2vVO) مصرف نمودند. هزینه سوخت و سازی و اکسایش سوبسترا با استفاده از دستگاه تجزیه و تحلیل گازهای تنفسی، ضربان قلب با استفاده از ضربان سنج پولار و کورتیزول بزاقی به روش نورتابی شیمیایی اندازه گیری شد. نتایج نشان داد در دو گروه بادرنجبویه و دارونما بین شاخص های میانگین اکسیژن مصرفی (51/0=P)، اکسایش چربی (9/0=P)، نسبت تبادل تنفسی (76/0=P)، هزینه انرژی (6/0=P)، ضربان قلب (42/0=P) و کورتیزول بزاقی (15/0=P) تفاوت معنی داری وجود نداشت. بر اساس یافته های این مطالعه، مصرف عصاره هیدروالکلی بادرنجبویه همراه با انجام فعالیت تناوبی شدید تأثیری بر هزینه سوخت و سازی، اکسایش سوبسترا و سطح کورتیزول در زنان غیرفعال ندارد.Acute Effect Of Hydro Alcoholic Extract Of Melissa Officinalis On Metabolic Rate, Substrate Oxidation, And Salivary Cortisol Of High-Intensity Interval Exercise In Inactive Women
Nowadays, the use of traditional herbal remedies for the prevention and treatment of diseases along with exercise has become very popular. The aim of this study was to investigate acute effect of hydro alcoholic extract of melissa officinalis on metabolic rate, substrate oxidation and salivary cortisol during and after high-intensity interval exercise (HIIE) in inactive women. Ten inactive women were selected based on criteria (BMI 22.28±0.60 kg/m2). Individuals participated in two separate sessions. In the first session, extract of melissa officinalis (500 mg) were intake one hour before HIIE. In the second session, the placebo (500 mg of starch) was intake. The HIIE program consisted of 11 alternates (1-minute with 90% vVO2max followed by 2-minute rest intervals with 60% vVO2max). Pre, during and after HIIE, respiratory gases was measured using the respiratory gas analyzer and was used to calculate metabolic rate (Energy Expenditure, VO2) and substrate oxidation (Fat oxidation, Respiratory Exchange Ratio (RER)). Heart rate monitored by polar sensor. Salivary cortisol after collection was measured by chemiluminescence method. Based on results, there was no significant difference in VO2 (P =0.51), Fat Oxidation (P= 0.9), RER (P= 0.76), Heart rate (P= 0.42) and energy expenditure (P=0.6) between melissa officinalis and placebo intake. Also, there was no significant difference in salivary cortisol (P= 0.15). Generally, hydro alcoholic extract of melissa officinalis supplement intake along HIIE has no effect on metabolic rate, substrate oxidation and cortisol level in inactive women.
تبلیغات
