میانجی گری در فقه و حقوق کیفری ایران و نقش آن در تراکم زدایی در مرحله تعقیب جرم
آرشیو
چکیده
میانجی گری از موضوعات مهمی و تأثیرگذار در قضازدایی است که همواره محل توجه و بحث و نظر بوده است. باوجود نقش مهم، آن گونه که شایسته است از منظر فقه و حقوق مورد بررسی قرار نگرفته است. ازاین رو هدف پژوهش حاضر، بررسی تطبیقی نقش میانجی گری و انواع آنان در آموزه های فقهی و نظام کیفری ایران در راستای تراکم زدایی در مرحله تعقیب جرم است. این مقاله نظری بوده و با استفاده از روش توصیفی تحلیلی و به صورت کتابخانه ای به بررسی موضوع مورد اشاره پرداخته است. یافته ها بر این امر دلالت دارد که در فقه میانجی گری به این مفهوم که در حقوق رایج است، در فقه مطرح نشده است و مفاهیمی چون شفاعت، جمیت، مذاکره و سازش بیشترین ارتباط مفهومی با میانجی گری دارد. کاربرد میانجی گری در جرایم شرعی مؤید آن است که در حدود دو نوع میانجی گری وجود دارد: میانجی گری نزد شاکی و میانجی گری نزد حاکم که از نوع اخیر تحت عنوان شفاعت یاد می شود. بر این اساس، در کلیه حدود ناظر به حق الناس مانند حد قذف و سرقت قبل از شکایت نزد حاکم و حتی کلیه تعزیرات ناظر به حق الناس، می توان نزد شاکی میانجی گری کرد، لذا ادله ممنوعیت از شفاعت در حدود، شامل حدود ناظر به حق الناس نمی شود، ولی در نظام حقوق ایران میانجی گری، صرفاً معطوف به جرایم تعزیری کم اهمیت شده است.Mediation in Iran's Criminal Law Jurisprudence and Its Role in Deconcentrating in the Criminal Prosecution Stage
Mediation is one of the important and influential issues in decriminalization, which has always been the subject of attention and discussion. Despite its important role, it has not been examined as it deserves from the point of view of jurisprudence and law. Therefore, the aim of the current research is to compare the role of mediation and its types in the jurisprudence and criminal system of Iran in the direction of deconcentration in the stage of criminal prosecution. This article is theoretical and has investigated the mentioned subject by using descriptive analytical method and library. The findings indicate that in jurisprudence, the concept of mediation, which is common in law, has not been discussed in jurisprudence, and concepts such as intercession, mediation, negotiation, and compromise are most conceptually related to mediation. The use of mediation in Sharia crimes confirms that there are about two types of mediation; Mediation with the plaintiff and mediation with the ruler, the latter type of which is referred to as intercession. Based on this, one can mediate with the plaintiff in all areas related to human rights, such as the theft before complaining to the ruler, and even all punishments related to human rights, so the arguments for the prohibition of intercession in the limits do not include the limits related to human rights. But in Iran's legal system, mediation is only focused on punishable crimes of little importance.