در آموزه های اسلامی با توجه به ساختار جسمی و ویژگی های روان شناختی خاص دختران و پسران، روش های تربیتی متفاوتی مورد تأکید قرار گرفته است. از تأثیرات بسیار مهم روش های متمایز تربیت جنسیتی می توان به پرورش صفات جنسیتی، به رسمیت شناختن صفات متمایز دختر و پسر، مسئولیت و موقعیت متمایز آنان در خانه و اجتماع اشاره کرد. از این رو هدف پژوهش حاضر بررسی روش های تربیت جنسیتی با تأکید بر نقش خانواده و با روش اسنادی از نوع توصیفی تحلیلی در آموزه های اسلامی است. بر اساس نتایج پژوهش، مهم ترین روش های مورد توجه اسلام در تعامل والدین با فرزندان، با توجه به ابعاد وجودی انسان و در زمینه های بینشی، گرایشی و رفتاری قابل تبیین است. روش های ساحت بینشی عبارتند از اعطای بینش، پرسش و پاسخ، نقل داستان و ساحت گرایشی شامل روش های الگودهی و تکریم می شود. در بُعد کنشی و رفتاری نیز روش هایی همچون مسئولیت دادن و بازی کردن در جهت تربیت جنسیتی فرزندان مورد نظر قرار گرفته است.