تأثیر ریسک سیاسی بر ردپای اکولوژیکی در ایران: رویکرد NARDL نامتقارن چند آستانه ای (MATNARDL) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
ناآرامی های سیاسی می تواند توانایی دولت را برای اجرای طرح های کاهش تخریب محیط زیست مختل کند. از طرفی ممکن است که با افزایش فعالیت های اقتصادی ناشی از بهبود ثبات سیاسی زمینه ی بهره برداری از منابع و به دنبال آن فشار بر محیط زیست ایجاد شود. بر این اساس، هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی تأثیر نامتقارن و غیرخطی شاخص ریسک سیاسی بر شاخص کیفیت محیط زیست در ایران طی دوره زمانی 2020-1990 می باشد. به این منظور از رویکرد خودرگرسیون با وقفه های توزیعی غیرخطی چند آستانه ای نامتقارن (MTANARDL) استفاده شده است. نتایج حاصل از برآوردگر MATNARDL حاکی از آنست که در کوتاه مدت و بلندمدت شوک های مثبت شاخص ریسک سیاسی در دو مقیاس کوچک (کوانتایل کمتر از آستانه τ30) و متوسط (کوانتایل بین آستانه های τ30 و τ70)، اثر مثبت و معناداری بر ردپای اکولوژیکی داشته اند؛ در حالی که این شوک ها در مقیاس بزرگ (کوانتایل بیشتر از آستانه τ70) اثر منفی بر ردپای اکولوژیکی دارند. بر این اساس می توان گفت که اثر ریسک سیاسی بر ردپای اکولوژیکی در ایران، نامتقارن است و تنها با افزایش چشم گیر (بزرگ) در ثبات سیاسی می توانیم شاهد کاهش ردپای اکولوژیکی و بهبود کیفیت محیط زیست در کشور باشیم.Impact of Political Risk on Ecological Footprint in Iran: Multiple Asymmetric Thresholds NARDL (MATNARDL) Approach
The primary objective of this research is to examine the symmetrical and non-linear impact of political stability on the environmental quality in Iran from 1990 to 2020. For this purpose, the model estimation has been conducted using the Multiple Asymmetric Thresholds NARDL (MTANARDL). The results of the MATNARDL estimator show that both short-term and long-term positive shocks in the political risk index have a significant and positive impact on the ecological footprint. This effect is observed in both small-scale (quantile less than the τ30 threshold) and medium-scale (quantile between the τ30 and τ70 thresholds) analyses. However, when it comes to large-scale shocks (quantile less than the τ70 threshold), the effect on the ecological footprint is negative. In addition, the negative shocks of the political risk index in all three scales - small, medium, and large - do not have a significant effect on the ecological footprint in the short and long term. Based on this, it can be said that the effect of political risk on the ecological footprint in Iran is asymmetric, and only with a significant (large) increase in political stability, we can see a reduction in the ecological footprint in the country.
تبلیغات
