آرشیو

آرشیو شماره ها:
۱۰

چکیده

تواجه ترجمه النصوص الدینیه العدیدَ من التحدیات بسبب الحساسیات العقائدیه - الکلامیه، وصعوبه المفاهیم الدینیه وعمقها. إلى جانب التحدیات السابقه، یمکننا أیضًا الحدیث عن التحدی المتمثل فی ترجمه الألفاظ القبیحه ذکرُها فی النص الدینی. الألفاظ القبیحه (أو الألفاظ النابیه أو المحظورات اللغویه) هی کلمات لا یمکن استخدامها بسهوله فی الکلام. نظرًا لأهمیه هذا الموضوع، فقد تطرقنا فی البحث الحالی إلی تحلیل الترجمه الفارسیه للألفاظ القبیحه ذکرُها فی نهج البلاغه من خلال المنهج الوصفی التحلیلی واستخدام موارد المکتبه، مع الترکیز على المصطلحات المتعلقه بالأعضاء الجنسیه. تُظهِرُ نتائج البحث أن الألفاظ النابیه فی نهج البلاغه هی: الثدی، الکعاب، الأرحام، الأصلاب، القرم والقُبُل. بالإضافه إلى ذلک، استفاد مترجموا اللغه الفارسیه مثل فیض الإسلام، وآیتی، وشهیدی، ومعادیخواه، ودشتی من نهج الحفاظ على المعنى واستبدال المعنى فی ترجمه الألفاظ النابیه أکثر من تقنیات الترجمات الأخرى.

معادل یابی دشواژه های اندام های جنسی در نهج البلاغه (با نقدی بر ترجمه های فیض الاسلام، آیتی، شهیدی، معادیخواه و دشتی)

ترجمه متون دینی به جهت حساسیت های اعتقادی- کلامی، دشواری و عمق مفاهیم دینی کار ترجمه را با چالش هایی روبرو می کند. در کنار چالش های پیشین، می توان از چالش ترجمه دشواژه ها از یک متن دینی نیز سخن گفت. دشواژه ها واژگانی هستندکه در یک زبان نمی توان به راحتی آنها را به کار برد. با توجه به اهمیت این مسئله، پژوهش حاضر به روش توصیفی _ تحلیلی و با بهره جویی از منابع کتابخانه ای، به بررسی ترجمه فارسی دشواژه های جنسی در نهج البلاغه با تأکید بر دشواژه های مرتبط با اندام جنسی پرداخته است. یافته های پژوهش نشان می دهدکه دشواژه های جنسی در نهج البلاغه عبارتند از: ثدی، کعاب، أرحام، أصلاب، قرم و قبل. علاوه بر این، مترجمان زبان فارسی همانند فیض الاسلام، آیتی، شهیدی، معادیخواه و دشتی در ترجمه دشواژه جنسی بیشتر از رویکرد حفظ معنا و جانشینی معنا بهره برده اند.

تبلیغات