دلاله مفرده (الجنّه) عبر منهج الاستبدالی فی القرآن ونهج البلاغه (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
تحلل معرفه دلالات الکلمات معنى الکلمات وفقًا لنظامها الدلالی. من أهم الطرق فی علم دلالات الألفاظ الاعتماد على علاقات التعایش. لأنه من خلال الشبکه الدلالیه وفحص الکلمات ، یمکنک فهم الکلمه المعصومه والتشکیل الصحیح للهندسه المعرفیه. کلمه "الجنه" من أکثر الکلمات شیوعًا فی القرآن ونهج البلاغه. البحث الحالی بالمنهج الوصفی والتحلیلی یسعى للإجابه عن السؤال: ما أهم رفقاء کلمه الجنه؟ وبتفحص کلمه الجنه فی القرآن ونهج البلاغه بمقاربه متزامنه تبین أن الجنه فی القرآن تتحد مع کلام التقوى والرضا والإیمان والعلم والعمل الصالح. هذه العوامل هی أساس دخول الجنه. فی نهج البلاغه ، کلمه الجنه مرادفه للإسلام ، وعلم الله ، وطاعه وصایا الله ، وأوامر النبی صلى الله علیه وسلم ، وعون وصداقه أهل البیت ، والتقوى ، والتوافق مع العمل. الإیمان والنیه الخالصه. لذلک ، مع الأخذ فی الاعتبار أن القرآن ونهج البلاغه لهما فصاحه فریده وارتباط عمیق ، استخدم الإمام (ع) کلمات القرآن وتفسیراته ومفاهیمه على نطاق واسع ، وأصحاب کلمه الجنه فی نهج الجنه. ترتبط البلاغه بالقرآن ، وهذا الارتباط فی طرق العلاقات بین النص ، الموضوعی والمعجمی.معنا شناسی واژه «جنت» با رویکرد همنشینی در قرآن و نهج البلاغه
دانش معنا شناسی به تحلیل معنا ی واژه ها با توجه به نظام معنایی آن می پردازد . از مهم ترین روش ها در علم معناشناسی ، تکیه بر روابط هم نشینی است؛ زیرا از طریق شبکه معنایی و با بررسی واژگان می توان به فهم کلام معصوم و شکل گیری صحیح هندسه معرفتی دست یافت. واژه «جنت» یکی از پر بسامد ترین واژگان در قران و نهج البلاغه محسوب می شود . پژوهش حاضر با روش توصیفی تحلیلی در پی پاسخ به این سؤال است که مهم ترین هم نشین ها واژه جنت چیست؟ و با بررسی واژه جنت در قران و نهج البلاغه با رویکرد همزمانی ، روشن شد که جنت در قران با واژگان تقوا ، رضایتمندی ، ایمان ، معرفت و اعمال صالح هم نشین شده است که این عوامل زمینه ساز ورود به بهشت می شوند. در نهج البلاغه واژه جنت با اسلام ، معرفت خدا ، اطاعت از فرامین الهی و دستورات پیامبر (ص) ، یاری و دوستی اهل بیت (ع) ، تقوا ، مطابقت عمل با عقیده و نیت خالص دارای هم معنایی نسبی است . بنابراین با توجه به اینکه قران و نهج البلاغه دارای فصاحت و بلاغت بی نظیری و ارتباط عمیقی هستند ، امام (ع) از واژگان، تعبیرها و مفاهیم قرآنی، به صورتی گسترده استفاده کرده و همنشین های واژه جنت در نهج البلاغه با قران مرتبط است و این ارتباط به شیوه های روابط بینامتنی ترکیبی ، مضمونی و واژگانی است.