تعیین اثربخشی برنامه سازگاری اجتماعی بر استقلال عاطفی، شایستگی اجتماعی و ارزش های تحصیلی دانش آموزان پسر دوره دوم متوسطه
آرشیو
چکیده
مقدمه و هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی برنامه آموزش سازگاری اجتماعی بر استقلال عاطفی و شایستگی اجتماعی و ارزش های تحصیلی دانش آموزان پسر دوره دوم متوسطه انجام شد. روش شناسی پژوهش: روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه و پیگیری یک ماهه بود. جامعه آماری شامل دانش آموزان پسر دوره دوم متوسطه شهرستان میاندوآب بوده که در سال تحصیلی 1403-1402 مشغول به تحصیل بودند. در این میان، بر اساس روش نمونه گیری در دسترس و ملاک های ورود و خروج به پژوهش نهایتا 40 نفر از جامعه آماری انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه 20 نفره آزمایش و کنترل گماشته شدند. ابزارهای مطالعه ی حاضر نیز پرسشنامه استقلال عاطفی استنبرگ و سیلور برگ (۱۹۸۶)، پرسشنامه شایستگی اجتماعی دانش آموزان کوهن و رسمن (1972) و پرسشنامه ارزش های تحصیلی مدل پینتریچ و همکاران (1997)بود. گروه آزمایش 10 جلسله 90 دقیقه ای پروتکل آموزشی سازگاری اجتماعی را دریافت کرد و گروه گواه هیچ مداخله ای دریافت نکرد. تجزیه و تحلیل داده های آماری با استفاده از روش تحلیل واریانس آمیخته انجام گرفت.یافته ها: یافته ها نشان داد نتایج نشان داد که پروتکل آموزشی سازگاری اجتماعی بر استقلال عاطفی (001/0>P)، شایستگی اجتماعی (001/0>P) و ارزش های تحصیلی (001/0>P) دانش آموزان اثربخش است. نتیجه گیری: بر این اساس می توان نتیجه گرفت که یافته های این مطالعه از اثربخشی پروتکل آموزشی سازگاری اجتماعی بر استقلال عاطفی، شایستگی اجتماعی و ارزش های تحصیلی حمایت می کند.Determining the effectiveness of the social adjustment program on emotional independence, social competence and academic values of male second year high school students
Introduction and purpose: The present research was conducted with the aim of determining the effectiveness of the social adaptation training program on emotional independence and social competence and academic values of male students of the second year of high school.Research methodology: The research method was semi-experimental with a pre-test and post-test design with a control group and a one-month follow-up. The statistical population included second year high school boys of Miandoab city who were studying in the academic year of 1402-1403. In the meantime, based on the available sampling method and the criteria for entering and exiting the study, 40 people were finally selected from the statistical population and randomly assigned to two groups of 20 people, experimental and control. The tools of the present study were Stenberg and Silverberg's Emotional Independence Questionnaire (1986), Cohen and Rossman's Student Social Competence Questionnaire (1972), and Pintrich et al.'s (1997) Educational Values Questionnaire. The experimental group received 10 90-minute sessions of the social adaptation training protocol, and the control group did not receive any intervention. Statistical data analysis was done using mixed variance analysis method.Findings: The findings showed that the educational protocol of social adaptation is effective on students' emotional independence (P<0.001), social competence (P<0.001) and academic values (P<0.001). .Conclusion: Based on this, it can be concluded that the findings of this study support the effectiveness of social adaptation educational protocol on emotional independence, social competence and academic values.