قضازدایی؛ نگرشی برای پیشگیری از پایداری بزهکاری نوجوانان
آرشیو
چکیده
پدیده پایداری بزهکاری نوجوانان در عصر حاضر و ضرورت مقابله با تورم جمعیت کیفری، سیاستگذاران عرصه قوانین کیفری را متمایل به تجدیدنظر در برخوردهای همسان با بزرگسالان و تلطیف واکنش های اجتماعی در قبال بزهکاری این قشر نموده است. براساس مطالعات کیفرشناختی انجام شده، یکی از علل اصلی پایداری بزهکاری نوجوانان، کیفر حبس و به دنبال آن اثرپذیری از فرهنگ حاکم بر زندان بر تشکیل شخصیت نوجوان می باشد. تغییر رویکرد نظام عدالت کیفری از کیفرگرایی به قضازدایی، کاهش میزان پایداری بزهکاری نوجوانان را میسر می سازد. پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر نوع پژوهش، توصیفی-تحلیلی است. قضازدایی پیرامون بزهکاری نوجوانان، راهکاری فنی است که به عنوان یک سیاست جنایی افتراقی و نسبی، نویدبخش کاهش آمار بزهکاری و تقلیل گرایی در استمرار این قشر در جمعیت کیفری در سطح جامعه و آثار مخرب آن بر زندگی اجتماعی است. نسبیت امر یاد شده مفهومی بدیهی و منطقی است؛ زیرا قضازدایی مطلق در بزهکاری نوجوانان، به معنی پایان بخشیدن به سازوکار عدالت کیفری و جرم زدایی از رفتارهای قانون شکنانه این قشر است که این امر یقیناً نه تنها نمی تواند موجبات پیشگیری از پایداری بزهکاری این قشر را فراهم نماید بلکه منجر به تشدید رفتارها و حتی تبدیل رفتارهای مجرمانه خرد به کلان می گردد. قانون گذار ایران با پذیرش نهاد های ارفاقی از قبیل بایگانی نمودن پرونده کیفری، تعلیق تعقیب، قرار ارجاع به میانجیگری، تعویق صدور حکم و تعلیق اجرای مجازات، تمایل خود را نسبت به حمایت و ارفاق بیشتر به بزهکاران نوجوان نشان داده است.Decriminalization; an Attitude to Prevent the Persistence of Juvenile Delinquency
The phenomenon of the stability of juvenile delinquency in the present era and the need to deal with the inflation of the criminal population has made the policymakers in the field of criminal laws to reconsider the same treatment with adults and soften the social reactions to the delinquency of this group. Based on the criminological studies, one of the main reasons for the persistence of juvenile delinquency is imprisonment, followed by the influence of the prison culture on the formation of the adolescent's personality. Changing the approach of the criminal justice system from criminalization to decriminalization makes it possible to reduce the persistence of juvenile delinquency. The current research is applied in terms of purpose and descriptive-analytical in terms of research. Decriminalization of juvenile delinquency is a technical solution that, as a differential criminal policy, promises to reduce delinquency statistics and reductionism in the continuation of this stratum in the criminal population at the level of society and its destructive effects on social life. The absolute decriminalization of juvenile delinquency means ending the criminal justice mechanism and decriminalizing the law-breaking behavior of this group, which certainly cannot not only prevent the persistence of delinquency of this group, but also lead to its escalation. Behaviors and even the transformation of criminal behaviors from micro to macro. Iran's legislature has shown its willingness to support and be friendlier to juvenile delinquents by accepting friendly institutions such as filing of criminal case, suspension of prosecution, referral to mediation, postponement of sentencing and suspension of execution of punishment.