آزادى از نگاه امام خمینى (ره)(3)

3- آزادى، توطئه و همسویى با دشمنان و زمینه سازى براى سلطه‏اجانب
از ابعاد دیگر توطئه، «همسویى با دشمنان‏» است. ارائه‏تحلیل‏هایى که توسط رادیوهاى بیگانه، ترویج مى‏شود یکى از قرائن‏و علائم چنین مطبوعاتى است. این سؤال به طور جدى مطرح است که به‏کدام دلیل، باید در داخل به مطبوعاتى اجازه انتشار و یارانه‏داده شود که همان اندیشه‏ها، تحلیل‏ها و اخبار رادیوهاى دشمنان‏ایران را تبلیغ و منعکس مى‏کند. در اندیشه امام خمینى(ره)همسویى‏با بیگانگان، خود نوعى توطئه محسوب مى‏شود که با سوء استفاده ازفضاى آزاد سیاسى و مطبوعاتى انجام مى‏گیرد: «ما بعد... که به همه فرصت دادیم، توطئه‏گر را پیدا کردیم، قلم‏هایى که‏توطئه‏گر بودند و مى‏خواستند باز سلطه اجانب را بر مملکت ما مسلطکنند. آنها را گفتیم که نباید این کار را بکنند و باید محکمه‏ببینند که آیا اینها چکاره هستند...؟ اینها از اسرائیل خیلى‏شان‏ارتزاق مى‏کردند و بلندگوى اسرائیل بودند، بلندگوى امریکابودند، منتها با صورتهاى دیگر. یک ملتى حق دارد که کسى که...توطئه کند... از آن جلوگیرى‏کند.» (1)
عجیب آن که برخى مطبوعات نه تنها ایفاگر نقش بلندگوى آمریکاو اسرائیل مى‏باشند بلکه گاه با تحلیل‏هایى خواهان ارتباط بادشمنان درجه اول ایران مانند امریکا نیز هستند. همسویى بادشمنان لزوما به معنى تامین مالى این مطبوعات به وسیله‏بیگانگان نمى‏باشد; گرچه در صورت اثبات این ادعا، جرم آنهامضاعف خواهد شد و اگر اثبات نشود، همچنان اتهام همسویى بابیگانگان متوجه این مطبوعات مى‏باشد و توطئه‏گر محسوب مى‏شوند.
الهام گرفتن برخى مطبوعات از بیگانگان، آن چنان است که گویى‏یک تحلیل‏گر رادیو اسرائیل درحال ارائه و تجزیه و تحلیل وقایع‏است. این نوع عملکرد، صریحا توطئه‏اى است که هیچ نقش مفیدى‏نمى‏تواند براى انقلاب اسلامى ایفاء نماید. امام خمینى(ره)در پاسخ‏به این سؤال که على‏رغم آزادى، چرا فلان روزنامه بسته شد؟ فرمودند: «توطئه بود در کار و با صهیونیستها روابط داشت. ازآن جا الهام مى‏گرفت و بر ضد منافع مملکت و کشور مى‏نوشت و درتمام آن روزنامه‏هایى که توطئه گر بودند... این روزنامه‏هاجلوشان گرفته شد... این خلاف آزادى نیست، این جلوگیرى از توطئه است که همه دنیابوده است.» (2)
به یقین الهام گرفتن از دستگاههاى خبرى صهیونیست، نوعى رابطه‏و همسویى با آنان مى‏باشد.
حرکت مطبوعات در مسیر خبرسازى دشمن نیز از موارد همسویى بابیگانگان است; به این معنا که جوى ایجاد شود که مطلوب‏دستگاههاى خبر پراکنى دشمنان باشد. این نوع بازگذاشتن مطبوعات‏به اسم آزادى، قابل قبول نیست. «اگر یک روزنامه‏اى توطئه بر ضدمسیر ملت مى‏خواهد بکند.... اگر بخواهد توطئه بکنند و راهى برودکه دشمن‏هاى یک ملت آن راه را مى‏روند وترویج‏بکند، از کارهاى‏دشمن‏هاى یک ملتى بنویسد. چیزهایى که مربوط به دشمن‏هاى یک ملت‏است. اگر این طور باشد، این طور آزادى را ملت، نمى‏توانندبپذیرند.» (3)
بسیارى از این گونه مطبوعات تنها در صدد بیان اخبار و وقایع‏نیستند بلکه با قلمزنى در مسیرى که خوشایند غرب است، مقاصدى‏دیگر را دنبال مى‏کنند. «این قلم‏ها تا وقتى در اختیارامریکا... باشد... قضیه غرض و عقده‏اى است که دارند و مى‏خواهنداین عقده را صاف کنند.» (4)
برخى از مطبوعات خصوصا در وقایع اخیر، آن چنان در ارائه‏تحلیل‏ها و اخبار کذب، هماهنگ با رسانه‏هاى تحت نفوذ صهیونیست وآمریکا عمل مى‏نمایند که گویى قبلا تبانى کرده‏اند. آزاد گذاشتن‏مطبوعاتى که هماهنگ و همسو با دشمنان مى‏باشند، مردود است وقابل تحمل نمى‏باشد و جلوگیرى نکردن از این گونه مطبوعات، سؤال‏برانگیز است.
ابعاد همسویى با دشمنان
دشمنان انقلاب اسلامى از بدو انقلاب تاکنون به وسیله رسانه‏هاى‏خود در محورهاى زیر در صدد تضعیف، براندازى و ایجاد بدبینى‏بوده‏اند. طبعا هریک از جریان‏ها و مطبوعاتى که در این محورهاگزارش، خبر و تحلیل ارائه نمایند، به عنوان «همسو» تلقى‏مى‏شوند:
تضعیف اشخاص و نهادهایى که اسلامیت نظام را تقویت مى‏نمایند،مانند ولایت فقیه و شوراى نگهبان.
مطرح نمودن افرادى که در رژیم طاغوت یا بعد از آن به عنوان‏عوامل فرهنگى ضد دینى فعالیت مى‏نموده‏اند، مانند فرماسونرها،کانون نویسندگان و...
تضعیف نهاد و ارگان‏هایى که امام خمینى(ره)موسس و مبتکر آن‏بوده و یا براهمیت و نقش آنها تاکید فرموده‏اند، مانند دادگاه‏ویژه روحانیت، سپاه پاسداران، بسیج، دستگاه اطلاعاتى کشور و...
ارائه تحلیل‏هایى که با مصالح کشور، نظام و انقلاب تضاددارد.
ارتباط با آمریکا.
و هرگونه سوژه‏اى که توسط این رسانه‏ها ارائه مى‏شود.
این موارد و دهها مورد دیگر، خوراک تبلیغاتى رادیوهاى بیگانه‏مى‏باشند که به طور مستمر از جانب رسانه‏هاى مداخله‏گر انجام‏مى‏گیرد و متاسفانه در داخل نیز دنبال مى‏شود.
4- آزادى، توطئه و افراد نفوذى
تمام نظام‏ها با مشکل «نفوذى‏ها» مواجه مى‏باشند و تنها نظامى‏توانایى مقابله با دشمن خود را خواهد داشت که در شناسایى این‏افراد موفق باشد. نفوذ در ارکان تاثیر گذار برقوانین و افکارعمومى، از اهداف عمده افراد نفوذى است. در این میان نقش‏دستگاههاى امنیت و اطلاعات و نیز دستگاههاى نظارتى، انکارناپذیرو ضرورى است.
امام خمینى(ره)نیز با توجه به اهمیت فوق‏العاده این امر،بارها مسوولین را متوجه این افراد در تمام دستگاهها خصوصا درمجموعه رسانه‏هاى نوشتارى و صدا و سیما نموده‏اند. «باید آنهایى‏که در راس مطبوعات هستند توجه داشته باشند که مبادا در بین‏آنها اشخاصى خودشان را جا بزنند... و مى‏خواهند خود را در هرچه‏و در هرجایى که پیدا بشود به یک صورتى داخل کنند... ولى بایدشما فکر بکنید که این شخص سابقه‏اش چه بوده و چکاره است... انتخاب افراد براى مطبوعات امر مهمى است‏خصوصا براى رادیوتلویزیون; چون اشخاص زیادى در رادیو تلویزیون و مطبوعات هستندکه مى‏خواهند وارد شوند... و راه را منحرف کنند.» (5)
گرچه هشدار امام مربوط به سالها قبل مى‏باشد اما نه توطئه‏دشمنان پایان‏پذیر است و نه ملاکهایى که از سخنان امام به دست‏مى‏آید غیر قابل شناخت است. ایشان نفوذى‏ها را این گونه معرفى‏مى‏نمایند:
«اینک باز تفاله‏هاى رژیم سابق درصددند که با کمک و همکارى‏گروهک‏هاى واپس زده و قلمداران غرب و شرق زده و تجدید حیات کنندو با قلم‏هاى به ظاهر خلقى و زبان‏هاى فریبنده در داخل و خارج،جمهورى اسلامى را متزلزل کنند.» (6)
ملاحظه مى‏شود که دورویى و عدم موضع‏گیرى شفاف در قبال نظام،شعارهاى عوام پسندانه، همکارى با گروهک‏ها و غرب و شرق زدگان درداخل و خارج، وابستگى به مجریان فرهنگى رژیم طاغوت، سوء سابقه‏و... از علائم شاخص «نفوذى‏ها» است.
از سوى دیگر سوابق درخشان افراد، به هیچ عنوان نمى‏تواند مانع‏از این باشد که برخى از انقلابیون جاهلانه یا عامدانه در دام‏توطئه و همکارى با گروهک‏ها و خودباختگان غربى داخلى و خارجى‏نیفتند.
برخى از خودى‏ها آن چنان با گذشت زمان دچار تغییر عقاید وافکار نسبت‏به آرمان‏ها مى‏شوند که شاید حتى از گذشته خود به‏خاطر نرسیدن به اهداف و توقعات فردى و یا حزبى، پشیمان شده ودر آینده نقش یک نفوذى را ایفاء نمایند. این گونه افراد برفرضى‏که همچنان خودى محسوب شوند اما نباید رها از آرمان‏هاى اسلامى‏انقلاب باشند و حتى اگر مستوجب مجازات نباشند، جلوگیرى از آنهالازم است.
جیره‏خواران و مزدوران نیز از فضاى آزاد سیاسى، در جهت اهداف‏دیکته شده بیگانگان قدم بر مى‏دارند. این گونه افراد و کسانى که‏در مسیر اینان گام برمى‏دارند نیز توطئه‏گرانى مى‏باشند که برخوردبا آنان اجتناب‏ناپذیر است: «وقتى که دیدند آزادند، توطئه‏هاشروع شد; توطئه قلمى که مى‏خواستند مسیر ملت ما را منحرف کنند واینها همان اشخاصى بودند که جیره خوار شاه سابق یا جیره خوارامریکا و امثال امریکا بودند.» (7)
تغییر در آرمان هاى ملت، ملاک دیگر شناخت «نفوذى‏ها» است. ازنظرگاه امام خمینى(ره)بررسى سوابق و احوال کسانى که بر ضد اسلام‏و روحانیت و برضد مسیر ملت عمل مى‏نمایند، لازم است. این گونه‏افراد مستقیم یا غیر مستقیم، عمال مخالفین نظام مى‏باشند که‏نمى‏توان با حسن نیت‏به آنان نظر نمود: «اشخاصى که قلم دست‏مى‏گیرند بر ضد اسلام، بر ضد روحانیت، بر ضد مسیر ملت قلمفرسایى‏مى‏کنند، بشناسید آنهارا. سوابق اینها را به دست‏بیاورند. مطالعه در احوال و سوابق اینها بکنند.» (8)
در ادامه امام خمینى(ره)تمام زحمات مردم در انقلاب اسلامى رابراى اسلام مى‏دانند و کسانى را که بر خلاف آن حرکت مى‏کنند راعمال اجانب معرفى مى‏نمایند: «ما احتیاج به وحدت کلمه داریم. زحمت ملت‏ما براى اسلام بود... آنهایى که عمالشان را وادار کردندبر ضد اسلام، بر ضد روحانیت عمل کنند و قلمفرسایى کنند... » (9)
در ادامه با خطاب به همه اقشار، برشناخت این افراد که دشمن‏اسلام مى‏باشند، تاکید مى‏فرمایند: «علماى اعلام! خطباى عظام! دانشگاهى! بازارى! کارگر! دهقان! همه بیدار باشید و دشمن‏هاى‏خودتان را بشناسید، دشمن‏هاى اسلام را بشناسید.» (10)
ضدیت‏با اسلام و تحریف آن و زیر سؤال بردن احکام دینى، ازنشانه‏هاى بارز مطبوعاتى است که نفوذى‏ها در آن اعمال نظرمى‏نمایند: «وقتى ما دیدیم که در یک روزنامه‏اى از یک اشخاصى‏مطالب نوشته مى‏شود که این‏ها عمال اجانب هستند و مى‏خواهند مملکت‏ما را باز به خرابى بکشانند. از آن طرف مقالاتى و مطالبى که‏راجع به... مسائل اسلام است‏یا تحریف مى‏شود یا نوشته نمى‏شود،این طور مطبوعات را ما نمى‏توانیم احترام قایل‏بشویم.» (11)
آنان که در مسیر توهین به مقدسات و ضدیت‏با اسلام مى‏نویسند بابررسى‏هاى موشکافانه مى‏توان به ارتباطشان با خارج و یا تحریک‏غیر مستقیم توسط اجانب پى برد. امام خمینى(ره)در تمام این‏موارد برخورد قاطع با اینان رالازم مى‏دانند: «مطبوعات و مجلات وروزنامه‏ها منتشر شد و هیچ کس جلوگیرى نکرد; در عین حالى که به‏همه مقدسات ما توهین گردید... تا آن فتنه را دیدیم و فهمیدیم‏شما فتنه‏گر هستید، شما منافقینى هستید که مى‏خواهید فتنه‏کنید... توطئه کردید بر ضد اسلام، بر ضد کشور اسلام... شمااشخاصى هستید که با سرحدات و خارج روابط دارید... دیگرنمى‏توانیم اجازه بدهیم آزادانه هرکارى مى‏خواهید بکنید، شماراسرکوب خواهیم کرد.» (12)
نقش مخرب «افراد نفوذى در مطبوعات‏» آن چنان است که امام‏خمینى(ره)بارها تاکید برشناخت و جلوگیرى از ورود این‏گونه‏افراد را در مطبوعات مى‏کنند: «چند نفرى را که یقین داریدآدم‏هاى مستقیم هستند، در مسیر ملت و کشور هستند و وابستگى به‏هیچ جا ندارند، مطالعه و درست در آن دقت کنند و بعد از دقت، درروزنامه یا مجله نوشته شود.» (13)
دستگاههاى فرهنگى کشور در جلوگیرى و شناسایى و جلوگیرى ازورود افرادى که انحرافات فکرى در گذشته داشته‏اند، وظیفه‏اى‏انکارناپذیر دارند. از منظر امام‏خمینى(ره)به کسانى که سوابق‏سوء داشته‏اند، نمى‏توان اعتماد کرد و نمى‏توان مطبوعات را عرصه‏تاخت و تاز آنان قرار داد. «اگر کسى افکارش منحرف بود و حالابیاید ادعا بکند که من برگشته‏ام، ما باید قبول کنیم، اما نبایداو را مجله نویس کنیم... بسیارى از اشخاصى هستند که مى‏آیند ومى‏گویند توبه کردیم، البته توبه آنها قبول است لکن نمى‏شود آنهارا سرکارى گذاشت که آن کار اهمیت دارد; براى اینکه ما نمى‏دانیم‏این شخص به حسب واقع توبه کرده است‏یا مى‏خواهد با کلمه توبه،ما را بازى دهد.» (14)
اصل «برائت افراد» در عرصه مطبوعات وخوش باورى در مسائل‏سیاسى، از نظر امام خمینى(ره)مردود است; بدین جهت‏امام‏خمینى(ره)در ادامه مى‏فرمایند: «نباید رادیو تلویزیون رابه دست او بدهیم... و یا مجله‏اى که براى تربیت افراد و براى‏ترویج مسیر اسلامى ملت است، به دست او بدهیم و یانوشته‏هایش رابه دست او بسپاریم. ما نباید خوش باور باشیم.» (15)
و باز هم امام خمینى(ره)تاکید بر بررسى سوابق افراد در تمام‏عرصه‏ها و خصوصا در مطبوعات مى‏نمایند: «اشخاصى که اداره مى‏کنندیک جایى را باید از اول ارزیابى شود که این اشخاص چکاره‏بوده‏اند; سوابقشان چیست و تحصیلاتشان در کجا بوده، چه رویه‏اى درتحصیلات داشته‏اند.» (16)
خطر فوق العاده نفوذى در مطبوعات، چنان است که ممکن است‏انقلاب را در جهت مخالف اهداف خود سوق دهد و باز این نقش حساس‏در انتخاب درست افراد گوشزد مى‏شود: «این از مسائل مهم کسانى‏است که بخواهند خدمتى بکنند، مجله‏اى بیرون بدهند یا روزنامه‏اى‏بنویسند. اولین مساله آنها... انتخاب افراد است. چون افراداگر چنانچه اشخاصى منحرف باشند... یک وقت متوجه مى‏شوید که‏انحراف پیدا شده است; چون اشخاصى‏اند که مى‏توانند انسان را به‏دامان امریکا... بکشانند. ملتى که براى این که از زیر این‏سلطه‏ها خارج شود آن قدر مجاهده کرده است، آن قدر جوان داده‏است.. . یک وقت مى‏بینید راه مجله، راه مطبوعات، راه رادیوتلویزیون... به واسطه ورود اشخاصى... منحرف شده... این ازمسائل مهمى است که... اغماض از آن جایز نیست.» (17)
با ملاحظه سخنان امام خمینى(ره)در مورد مطبوعات،به این نکته‏پى مى‏بریم که روش «تساهل و تسامح در عرصه مطبوعات‏» کاملا ازدیدگاه امام خمینى(ره)مردود است. انقلاب اسلامى ایران شجره‏طیبه‏اى است که هنوز سالها باید از آن مانند گوهرى محافظت‏شود.
توطئه‏ها همچنان ادامه دارد. دشمنان اکنون روزنه‏اى براى ورودو رخنه در پیکره این نظام مقدس پیدا کرده‏اند و آن «عنوان‏آزادى‏» است. آنان که سالها قبل حتى با اسم اسلام مخالف بودند وآنان که داراى دیدگاه‏هایى کاملا منحرف از شعارهاى اصیل انقلاب‏اسلامى داشته‏اند، اکنون مرموزانه و موذیانه وارد میدان مطبوعات‏شده‏اند. امام خمینى(ره) معمار و بنیانگذار انقلاب اسلامى است وکلام او چراغى است فرا راه ما که او را پیشواى خود مى‏دانیم. حال‏جاى این پرسش است که به راستى در این موقعیت‏خطیر، فرزندان‏امام خمینى(ره)دردولت، مجلس و قوه قضائیه چه تدبیرى‏اندیشیده‏اند؟
پى‏نوشتها:
1- صحیفه نور، ج 10، ص 229.
2- همان، ج 9، ص 85.
3- همان، ج 7، ص 18.
4- همان، ج 13، ص 253.
5- همان، ص 248.
6- همان، ج 14، ص 263.
7- همان، ج 10، ص 229.
8- همان، ج 7، ص 29.
9- همان، ج 7، ص 29.
10- همان، ج 7، ص 29.
11- همان، ج 6، ص 191.
12- همان، ج 8، ص 264.
13- همان، ج 13، ص 249.
14- همان، ج 13، ص 249.
15- همان، ج 13، ص 249.
16- همان، ج 13، ص 249.
17- همان، ص 248 و 249.