نقد کاربست قاعده تفویض در فرآیند اجتهاد
آرشیو
چکیده
قاعده تفویض مستفاد از روایات متعددی است که می تواند در گستره وسیعی از فقه اقتصادی، سیاسی، پزشکی ومسائل مستحدثه موثر باشد. مفاد قاعده مذکور این است که امور شخص مومن اعم از تکوینی و اعتباری به خود او واگذار شده و هیچ کس نمی تواند او را از تصرفی منع کند مگر این که موجب ذلت مومن گردد. اهمیت ویژه آزادی عمل در عرصه های اجتماعی و انواع معاملات مالی در جامعه کنونی، موجب پررنگ شدن نقش این قاعده فقهی در عرصه قانون گذاری و تنظیم روابط اجتماعی است. قائلین به این قاعده با تمسک به آن مشروعیت و جواز تصرفات تکوینی و اعتباری مانند صحت انواع معاملات جدید را ثابت میکنند. در این مقاله بعد از بیان مستندات این قاعده و بررسی سند و اثبات آن به بیان مفاد دلالی این روایات پرداخته شده است، سپس مناقشات وارد شده بر این قاعده بیان شده است و تبیین شده است که تنها مناقشه اول وارد است و این قاعده مانند قاعده سلطنت نمیتواند مشرع به حساب آید. مفاد دلالی روایات این قاعده تنها به این مقدار است که دیگران نمیتوانند شخص را از تصرف در امور مربوط به شان خود منع نمایند و بیش از این چیزی استفاده نمیشود یعنی نمیتوان این قاعده را مشرع دانست و در مواردی که شک در مشروعیت امری وجود دارد نمیتوان به آن تمسک نمود.متن
Criticism of the application of the rule of delegation in the process of ijtihad
The rule of delegation is based on several traditions that can be effective in a wide range of economic, political, medical jurisprudence and related issues. The content of the mentioned rule is that the affairs of a believer, including the formation and credit, are left to him and no one can prevent him from taking possession unless it causes the humiliation of the believer. The special importance of freedom of action in social fields and all kinds of financial transactions in today's society makes the role of this jurisprudence rule in the field of legislation and regulation of social relations more prominent. Adherents to this rule prove the legitimacy and permissibility of creative and credit acquisitions such as the authenticity of new types of transactions by adhering to it. In this article, after explaining the documentation of this rule and examining the document and proving it, the content of brokering of these traditions has been discussed, then the controversies about this rule have been stated and it has been explained that only the first controversy is involved and this rule is like the rule Monarchy cannot be considered legitimate. The content of the brokering traditions of this rule is only to the extent that others cannot prevent a person from taking possession of their own affairs, and nothing more is used, that is, this rule cannot be considered legitimate, and in cases where there is doubt about the legitimacy of a matter, it cannot be used. Clung to it.
تبلیغات
