بازنمایی اخلاقی گفتمان انبیاء(ع) در قرآن کریم با خوانش سبک شناسی نحوی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
در میان گفتمان های قرآنی، کنش گفتاری انبیاء(ع) از بسامد بالایی در کاربست تکنیک های سبک ساز جهت بازنمایی آموزه های اخلاقی برخوردار است.در میان سبک های آوایی، واژگانی، نحوی و بلاغی، لایه نحوی با خوانش روابط پرتکرار نظام های نشانه ای دستوری، به معانی نهفته ای اشاره دارد که مدلی روشمند در تفسیر و ترجمه گفتمان های قرآنی فراهم می آورد. پژوهش حاضر با تکیه بر روش توصیفی تحلیلی، به دنبال پاسخ به این سٶال است که چگونه تکنیک های برجسته ساز نحوی، زوایای اخلاقی گفتمان انبیاء(ع) را در موقعیت های گوناگون برجسته می سازد؟ رهیافت های حاصل آنکه واکاوی گزینش های سبک ساز در قالب سازه هایی جهتمند، مانند «حذف صدای دستوری»، «افزایش ظرفیت جمله»، «تقدیم و تأخیر»، «ضمیرگردانی» و «نوعیت جمله»، آموزه هایی اخلاقی همچون «حفظ قداست حریم الهی»، «تسلیم کامل در برابر حق»، «ادب و عفت رفتاری»، «خشوع و تواضع» و «تمسک شدید به آیین الهی» را به تصویر کشیده که افزون بر تبلور سیره انبیاء و ارائه الگوی رفتاری قرآنی، در روشمندسازی تحلیل قرآن یاری می رساند. همچنین این امر، ابعادی از اعجاز زبانی قرآن را در زایش ظرافت های معنایی نمایان می سازد.Ethical Representation of Prophets’ Discourse in the Holy Quran with Syntactic Stylistics Reading
The spoken action of prophets ʿalahim al-ṣalātu wal-salām among Qur'anic discourses has a high frequency in the application of stylistic techniques to represent moral teachings. The syntactic stage among the phonetic, lexical, syntactical and rhetorical styles refers to hidden meanings by reading frequent relationships of grammatical sign systems, which provides a methodical model in tafsīr (Arabic: تفسیر, Quranic Exegesis) and translation of Quranic discourses. The present research emphasizes on the descriptive-analytical method and seeks to answer the question of how the syntactic highlighting techniques highlight the moral angles of the Prophet’s discourse in different situations. The resulting approaches are the analysis of stylistic choices in the form of directional structures such as “omitting the grammatical voice,” “increasing the capacity of the sentence,” “priority and non- priority,” “pronoun referring,” “sentence type,” moral teachings such as “maintaining the sanctity of the Divine sanctuary,” “perfect acquiescence before truth,” “decency and chastity of behavior,” “humbleness and humility” and “strong resorting to the Religion of God” have been depicted, which, in addition to clarifying the life and sīrah of the prophets and providing a model of Quranic behavior helps in methodizing the analysis of the Quran and this also, shows aspects of the linguistic inimitability of the Quran (Arabic: إعجاز, ʾiʿjāz) in giving birth to semantic subtleties.
تبلیغات
