پیش بینی فضای عاطفی خانواده در دانشجویان براساس تنیدگی ادراک شده و تفکرخودآیند در دوران کرونا

چکیده

هدف از پژوهش حاضر پیش بینی فضای عاطفی خانواده در دانشجویان بر اساس تنیدگی ادراک شده و تفکرخودآیند در دوران کرونا بوده است. جامعه ی آماری در این پژوهش عبارت است از کلیه ی دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی شهر اصفهان در سال تحصیلی 1400-1401 است. حجم نمونه با استفاده از فرمول فیدل و تاباکنیک (۲۰۰۷) حداقل 186 نفر با روش نمونه گیری در دسترس تعیین گردید. در پژوهش حاضر علاوه بر اطلاعات دموگرافیک از سه پرسشنامه برای جمع آوری اطلاعات نیز استفاده شده است؛ مقیاس تنیدگی ادراک شده (کوهن، کمارک و مرملستین، 1983)، افکار خودآیند (ﻫﻮﻟﻮن و ﮐﻨﺪال، 1980)، جوعاطفی خانواده (هیل برن، ۱۹۶۴) مورداستفاده قرار گرفت. پس از جمع آوری پرسشنامه ها در بخش داده های توصیفی، از میانگین، انحراف معیار و در بخش آمار استنباطی، از همبستگی پیرسون و رگرسیون همزمان استفاده شد. بین فضای عاطفی خانواده با تفکرخودآیند و تنیدگی ادراک شده رابطه ی منفی و معناداری وجود دارد. همچنین نتایج رگرسیون همزمان حاکی از تائید فرضیه پژوهش مبنی بر اینکه تنیدگی ادراک شده و تفکرخودآیند در پیش بینی فضای عاطفی خانواده دانشجویان در دوران کرونا سهم دارند. با توجه به نتایج به دست آمده پیشنهاد می گردد که دانشگاه ها و نهادهای دولتی، کارگاه های آموزشی در زمینه شناخت و کنترل تفکرخود آیند، کلاس های آموزشی برای آگاهی های لازم فرزند پروری برای ایجاد فضای عاطفی خانوادگی سالم و امن برای فرزندان و آموزش مدیریت تنیدگی و راهبردهای مقابله با تنیدگی در دوران بحرانی نظیر کرونا را برگزار کنند.