اثربخشی درمان فراتشخیصی یکپارچه بر رفتارهای پرخطر و احساس خودارزشمندی نوجوانان (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان فراتشخیصی یکپارچه بر رفتارهای پرخطر و احساس خودارزشمندی نوجوانان بود.روش پژوهش: پژوهش حاضر از نظر هدف از نوع کاربردی و شیوه انجام آن نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با یک گروه آزمایش و یک گروه کنترل و دوره پیگیری سه ماهه بود. از این رو، جامعه آماری پژوهش شامل نوجوانانی بود که در سال 1401 به یک مرکز مشاوره و روان درمانی خصوصی در منطقه 11 تهران مراجعه کرده بودند و به شیوه نمونه گیری در دسترس تعداد 30 نفر انتخاب و به صورت تصادفی در یک گروه آزمایش (15 نفر) و یک گروه کنترل (15 نفر) گمارده شدند. سپس، روی گروه آزمایش بسته درمان فراتشخیصی یکپارچه نگر اهرنریچ-می و همکاران (2014) اجرا شد. به منظور گردآوری داده ها، ابزار پژوهش شامل مقیاس خطرپذیری نوجوانان ایرانی (IARS) و پرسشنامه خودارزشمندی کروکر و همکاران (2003) بود. یافته ها: با توجه به مقدار F و سطح معناداری در تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر در متغیر رفتارهای پرخطر (55/8 = F و 001/0 = P) و احساس خودارزشمندی (98/8 = F و 001/0 = P) می توان نتیجه گرفت که مداخله به کار رفته در این پژوهش یعنی درمان فراتشخیصی یکپارچه نگر به عنوان متغیر مستقل به طور معناداری باعث وقوع تغییرات در متغیرهای وابسته (رفتارهای پرخطر و احساس خودارزشمندی) شده است. نتیجه گیری: بر اساس یافته های موجود می توان نتیجه گیری نمود که برای کاهش رفتارهای پرخطر و افزایش احساس خودارزشمندی نوجوانان، درمان فراتشخیصی یکپارچه نگر می تواند مفید واقع شود.The effectiveness of integrated transdiagnostic treatment on high-risk behaviors and feelings of self-worth in adolescents
Purpose: The purpose of this study was to investigate the effectiveness of integrated transdiagnostic treatment on high-risk behaviors and self-esteem of adolescents.Method: In terms of purpose, the current research was of applied type and the method of conducting it was quasi-experimental with a pre-test and post-test design with an experimental group and a control group and a three-month follow-up period. Therefore, the statistical population of the research included teenagers who had referred to a private counseling and psychotherapy center in the 11th district of Tehran in 2022. 30 people were selected by available sampling and randomly assigned to an experimental group (15 people) and a control group (15 people). Then, Ehrenreich-May et al.'s (2014) integrative meta-diagnostic treatment package was implemented on the test group. In order to collect data, the research tools included the Iranian Adolescent Risk Taking Scale (IARS) and the self-esteem questionnaire of Crocker et al. (2003).Findings: The F value and significance level were calculated in the analysis of variance with repeated measurements in the variable of high-risk behaviors (F = 8.55 and P = 0.001) and self-worth (F = 8.98 and P = 0.001). It can be concluded that the intervention used in this research, i.e. integrative meta-diagnostic treatment as an independent variable, has significantly caused changes in the dependent variables (high-risk behaviors and sense of self-worth).Conclusion: Based on the available findings, it can be concluded that integrative meta-diagnostic treatment can be useful to reduce high-risk behaviors and increase the sense of self-worth of adolescents.
تبلیغات
