آرشیو

آرشیو شماره ها:
۴۵

چکیده

قانون گذاری به مثابه فعلی برنامه ریز در زمینه تحقق احکام شرعی یا ماهیتی کارشناسانه و موضوع شناسانه برای احکام شرعی یا هویت تقنین در منطقه الفراغ امری است که نمی توان آن را جدای از جامعه و اقتضائات آن در نظر انگاشت. واقعیات اجتماعی گاه جنبه کاتالیزر برای تقنین اسلامی دارد و گاه مانعی برای تقنین یا اجرای قانون مبتنی بر شرع است. به هر روی، نگرش فقهی به ابعاد حقوق عمومی قانون گذاری و امکان و امتداد توجه به جامعه پذیری قانون و نیز جواز و گستره سکوت در قانون گذاری، به عنوان مسئله این نوشتار، امری است که فعل قانون گذاری را در محک جامعه شناسی فقهی قرار می دهد و دو راهبرد ضرورت جامعه پذیری قانون و سکوت قانون (در برابر تورم در تقنین) را پیش می نهد. اهمیت این نوشتار توصیفی تحلیلی و کتابخانه ای از آن روست که عمدتاً با نگاه کل نگر تجزیه ناپذیر به شریعت، بدون توجه به بسترهای اجتماعی، تمرکز بر تورم قانون گذاری و فهم  جایگاه مجلس شورای اسلامی به عنوان منشأ زاینده و پویای هنجارسازی بوده است. نوشته پیش آیند، ضمن آسیب شناسی این روند، به راهبرد تدریج (جامعه پذیری قانون) و ضرورت (سکوت نسبت به تقنین و در تقنین) مبتنی بر مبانی و مستندات فقهی و حقوقی دست یافته است.

A Jurisprudential Reflection on the Public-Law Aspects of Legislation (Socialization and Silence)

expertise and thematics for Shari'a rulings or legislation in the Al-Faragh area can not be considered apart from society and its requirements. Social realities have sometimes been a catalyst for Islamic legislation and sometimes an obstacle to legislation or the implementation of sharia law. However, the jurisprudential attitude to the dimensions of public law and the possibility and extension of attention to the sociability of law, as well as the permission and extension of silence in legislation, as the issue of this paper, is what has put the act of legislation in the test of jurisprudential sociology. And the two strategies advance the necessity of the socialization of the law and the silence of the law (against inflation in legislation). The importance of this descriptive-analytical paper, using a  library method is due to the fact that it mainly tries to multiply legislation with an integral view of Sharia, regardless of social contexts, and the necessity of the position of the Islamic Consultative Assembly as a productive and dynamic source of normalization. While the pathology of this process, has achieved a strategy of gradual (sociability of law) and necessity (silence towards legislation and in legislation) based on jurisprudential and legal principles and documents.

تبلیغات