بوم زدایی، نسل زدایی، سرمایه داری و استعمارگرایی: پیامدهای [آن] بر مردمان بومی و زیست بوم های جهانی
آرشیو
چکیده
بی عدالتی و انکار حقوق مردمان بومی، بخشی از میراث ماندگار استعمارگرایی است که در این رابطه، فرایندهای بهره برداری و عدم رعایت حقوق گونه های غیر انسانی یا محیط طبیعی نیز قابل مشاهده می باشد. حقوق بین الملل می تواند از طریق ایده و تعریف حقوقی که از نسل کشی موجود است، به برخی از نمونه های جرائم شدید و مضرات استعمارگرایی بپردازد، اما مفهوم دقیق بوم زدایی که به طبیعت و محیط زیست اشاره دارد هنوز به طور رسمی در بدنه حقوق بین الملل پذیرفته نشده است. در متن این شماره ویژه، مقاله حاضر کاربرد تعریف حقوقی مفهوم بوم زدایی را به عنوان یک ابزار مؤثر بر توسعه جرم شناسی سبز مورد بررسی قرار می دهد. در این راستا و برای تبیین این موضوع، مقاله به بررسی ارتباطات بین بوم زدایی، نسل زدایی، سرمایه داری و استعمار گرایی می پردازد و تأثیرات آن ها را بر مردم بومی و اکوسیستم محلی- جهانی مورد بررسی قرار می دهد.Ecocide, Genocide, Capitalism and Colonialism: Consequences for Indigenous Peoples and Global Ecosystems Environment
Injustice and denial of rights of indigenous peoples are part of the long legacy of colonialism. Parallel processes of exploitation and injustice can be identified in relation to non-human species and/or aspects of the natural environment. International law can address some extreme examples of the crimes and harms of colonialism through the idea and legal definition of genocide, but the intimately related notion of ecocide that applies to nature and the environment is not yet formally accepted within the body of international law. In the context of this special issue reflecting on the development of green criminology, the article argues that the concept of ecocide provides a powerful tool. To illustrate this, the article explores connections between ecocide, genocide, capitalism and colonialism and discusses impacts on indigenous peoples and on local and global (glocal) ecosystems.
تبلیغات
