واکاوی سیاست تقنینی ایران در خصوص حاشیه نشینی
آرشیو
چکیده
حاشیه نشینی به عنوان یک عامل بیرونی جرم زا از اهمیت چندانی در مطالعات جرم شناسی و جامعه شناسی جنایی برخوردار بوده و به عنوان یکی از علل بزهکاری به شمار می رود. به این دلیل که مناطقی که حاشیه نشینان در آنجا سکونت دارند، جزء مناطقی می باشند که آمادگی زیادی برای ارتکاب جرم را دارند، نبود نظارت کافی در این مناطق، وجود افراد بسیار نیازمند و بدون کار، پایین بودن سطح سواد و غیره همه این عوامل موجب شده تا افراد مجرم در این مکان به راحتی سکونت کنند و تا زمانی که این عوامل وجود داشته باشد این مناطق جرم خیز خواهند بود. آنچه در پی بررسی آن هستیم، جرائم و ناهنجاری هایی که منشاء آن سکونت در مناطق حاشیه نشین است و جایگاهی که این امر در نظام کیفری ایران دارد می باشد. در پژوهش حاضر جایگاه حاشیه نشینی در سیاست تقنینی نظام کیفری ایران بررسی می شود. روش کاربردی در این پژوهش توصیفی-تحلیلی و ابزار گردآوری اطلاعات نیز فیش برداری می باشد. هدفی که می توان برای این پژوهش برشمرد، بررسی جایگاه حاشیه نشینی در سیاست تقنینی نظام کیفری ایران می باشد. در ارتباط با هدف مذکور سوال اصلی که مطرح می گردد این است که حاشیه نشینی در سیاست تقنینی نظام کیفری ایران چه جایگاهی دارد؟ به نظر می رسد مسئله حاشیه نشینی در نظام حقوقی کیفری دارای جایگاهی نمی باشد و سیاست های تقنینی چون راهکاری قانونی، راهکارهای کالبدی و راه حل های نظارتی لازم می باشد. یافته های پژوهش نشان می دهد که در جهت مبارزه با پدیده حاشیه نشینی سیاست سنجیده و مناسبی صورت نگرفته و وجود ندارد.Analyzing Iran's Legislative Policy Regarding Marginalization
Marginalization as an external factor causing crime is of great importance in criminology and criminal sociology studies and is considered as one of the causes of delinquency. This is because the areas where marginalized people live are part of the areas that are very ready to commit crimes, the lack of sufficient supervision in these areas, the existence of very needy and unemployed people, the low level of literacy, etc. These factors have made it easy for criminals to live in this place, and as long as these factors exist, these areas will be crime-prone. What we are trying to investigate is the crimes and anomalies that originate from living in marginal areas and the place this has in Iran's criminal system In the current study, the position of marginalization in the legislative policy of the Iranian criminal system is investigated. The applied method in this descriptive-analytical research and the data collection tool is also a questionnaire. The goal that can be stated for this research is to investigate the position of marginalization in the legislative policy of Iran's criminal system. In connection with the mentioned goal, the main question that is raised is, what is the place of marginalization in the legislative policy of Iran's criminal system? It seems that the issue of marginalization has no place in the criminal legal system and legislative policies such as legal solutions, physical solutions and supervisory solutions are necessary. The findings of the research show that in order to combat the phenomenon of marginalization, a well-considered and appropriate policy has not been implemented and does not exist.