L’étude du complexe d’Œdipe lacanien dans Frappe-toi le cœur, Tuer le père et Les Prénoms épicènes d’Amélie Nothomb (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
Théorisé d’abord par Freud, le complexe d’Œdipe est l’image universel du désir inconscient que les enfants éprouvent envers leur parent de sexe opposé. Cette théorie sera reprise plus tard par Jacques Lacan qui la transformera en s’appuyant sur la formation du « Moi » signifiant pour lui la relation entre trois instance imaginaires : la mère, l’enfant et l’objet du manque. En effet, Lacan considère le complexe d’Œdipe en tant qu’un moyen pour mettre en cause la formation sociale, ainsi que « les complexes familiaux ». Choisissant comme cadre de notre étude, la théorie psychanalytique lacanienne sur le complexe d’Œdipe, nous avons abordé certaines œuvres d’Amélie Nothomb, auteure belge francophone : Frappe-toi le cœur, Tuer le père et Les prénoms épicènes dans l’objectif de discerner le complexe d’Œdipe chez les personnages, les complexes familiaux dans ses romans et la cause de son choix dans la création de ses personnages. L’image des pères autoritaires, la naïveté de certaines mères, l’instrumentalisation des enfants par les parents, le désir de l’identification au père et la possession de la mère sont des signes du complexe d’Œdipe traditionnel, employés en vue de mettre en scène la formation du sujet dans la société moderne.بررسی عقده اُدیپ در قلبت را به تپش وادار، پدر کشی و نام های بی جنسیت اثر آملی نوتومب ، بر اساس فرضیه روانشناختی لاکان
فرضیه عقده ادیپ که اولین بار توسط فروید در تحلیل های روانشناختی مطرح شد، تصویری جهانی از میل ناخودآگاه کودکان نسبت به والدین جنس مخالفِ خود می باشد که بعدها توسط ژاک لاکان مجدداً با مفهوم "ساختار خویشتن" به کار گرفته شد. هدف لاکان از عنوان کردن مسئله ساختار "خویشتن" نشان دادن رابطه میان سه عنصر اصلی در تحلیل روانشناختی به شیوه ی خود بود، به عبارت دیگر او می خواست رابطه میان مادر، فرزند و کمبود را مطرح و بررسی نماید که تصور می کرد پایه و اساس ساختار « "من" اجتماعی فرد است. در تحقیق حاضر، بر آن شدیم تا با رویکرد نقد روانشناختی به شیوه ی ژاک لاکان به عنوان چارچوبه کار خود، به بررسی برخی آثار آملی نوتومب، نویسنده بلژیکیِ فرانسوی زبان پرداخته و فرضیه عقده اُدیپ و عقده های خانوادگی را در سه اثر او، " قلبت را به تپش وادار"، " پدرکُشی" و "نام های بی جنسیت" بیابیم. تصوبر پدران مستبد، مادران ساده لوح، استقاده ابزاری از کودکان، میل به جانشینیِ پدر و تصاحب مادر نزد فرزندان، نشانه هایی از عقده ادیپ بوده و بر هدف نگارنده در به تصویر کشیدن ساختارِ "منِ" سوژه در جامعه مدرن گواهی می دهند.
عقده ،هویت ،مادر ،اسطوره اودیپ ،پدر ،لاکان،