تبارشناسی هنر نمایش در ایران (با اتکاء به خوانش تأویلی نگاره های مصور پیش از تاریخ) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
بخش قابل اعتنایی از نگارگری در ایران پیش از تاریخ تصاویری انسانی در حال اجرای حرکات آیینی است، که در دقت نظر بیشتر، نمادین، موزون و قابل تأویل به پدیده های هنری و انسانی با مؤلفه های هم پوشان دیگر، به نظر می آید. حرکات موزون با سماچه و بازتولید هنر نمایش در آن زمره هستند. این پژوهش سعی دارد ضمن مطالعه بخشی از تاریخ مطالعاتی هنرهای تجسمی در ایران، به خوانش و رمزگشایی تصاویر باقی مانده از حرکات نمادین موزون آیینی نمایشی در پیش از تاریخ در این سرزمین بپردازد، تا با اتکاء به دریافت های مذکور به شناخت و شناساندن رقص موسوم شده با سماچه به مثابه تبار هنر نمایش در ایران نائل شود. دغدغه بنیادین این پژوهش ضمن خوانش بخش های مغفول مانده فرهنگی و آیینی حرکات آیینی نمادین موزون در گذشته ایران، تبارشناختی مناسبی از هنر نمایش در ایران است. فرضیه پژوهش حاضر بر اساس نظریه شکل گیری هنرهای نمایشی از رقص ها و آیین ها تعریف پذیری دارد. نتیجه این خوانش روشن خواهد کرد که رقص با سماچه، از رقص های آیینی اجتماعی، مصورشده در نگارینه های پیش از تاریخ در ایران، تأویل مناسبی را برای تبار هنر نمایش در ایران به دست خواهد داد. رقص با سماچه از پدیده های آیینی اعتقادی در زمانه خود محسوب می شود، که از پدیده های انسانی فرهنگی بهره مند می گردد و هم پوشانی مؤلفه ای قریبی با هنر نمایش دارد. پژوهش پیش رو از نوع کیفی، با رویکرد پدیدارشناسی تاریخی است. داده های تحقیق از منابع مطالعاتی کتابخانه ای گردآوری شده و به روش تحلیلی تأویلی مورد مداقه قرار خواهند گرفت. با این توجه که پژوهشی، با این موضوع، روش، هدف و دیدگاه در زمینه نمایش و حرکات موزون، با استناد به مطالعات هنرهای تجسمی، در ایران، انجام نشده است، جستار پیش رو را از جهات موضوع، فرآیند و نتیجه حاصله، بدیع در نظر باید گرفت.Genealogy of Performing Arts in Iran (Relying on an interpretive reading of prehistoric illustrated paintings)
A significant part of the visual arts of prehistoric peoples is illustrated. This type of visual arts in prehistoric Iran is also considered a significant art.Studying the existing images, as documents left by the prehistoric people of Iran, will provide in-depth information.In addition to recognizing a part of the history of visual arts in this land, this information provides a reading of many cultural-human and artistic phenomena.Among them, we should mention the various ritual-belief phenomena illustrated in that culture, the implicit study of which provides the basis for the genealogy of cultural and artistic phenomena of the present and the future.A significant part of prehistoric painting in Iran is performing ritual human movements that will provide more accurate recognition of overlapping phenomena such as symbolic rhythmic movements with samaacheh and the reproduction of other movement and dramatic arts.This study, while studying a part of the study history of visual arts in Iran, tries to read and decipher the remaining images of symbolic rhythmic ritual movements in prehistory in this land, in order to recognize and introduce the dance called Samaacheh as a descendant of the performing arts in Iran.The main concern of this research, while reading the neglected cultural and ritual parts of the rhythmic-symbolic movements in the past of Iran, is a good genealogy of the performing arts in Iran. The result of this reading will make it clear that dancing with samaacheh, one of the ritual-social dances, will get a suitable interpretation for the descent of the performing arts in Iran.Among the rhythmic movements painted on the vessels and tools left from that time, different rhythmic movements can be identified and are more characteristic than other dance motifs, which can be divided into a group called “Samaacha dance” today.The results of scientific and symbolic studies indicate that this dance is a type of this art among the prehistoric people of Iran, which with the support of their intellectual-doctrinal foundations and worldview, in a symbolic-religious and functionalist way, a large part of It has covered their collectivist beliefs and rituals.Samaacha dance is known as a symbolic ritual movement that has the capacity to become a ritual art in its essence. The symbolic appearance of this mixed-religious art and the ontological knowledge of this phenomenon, reveals that by using this capacity in its essence, it can organize the advanced and other systematized mixed arts and movement in a way that can be considered a suitable origin for arts of the same shape and structure as their own, performances and dance_shows.By studying the discovered works left in Iran and carefully examining the designs on them, it is clear that 5 of those works, which are also considered as works of art today, the designs on them clearly illustrate a kind of Shows a dance that is directly related to the so-called “dance with samaacha”. The first document of this type of dance in Iran is more than seven thousand years old. The place of discovery of this pottery is “Tel Jerry hill”.
تبلیغات
