آرشیو

آرشیو شماره ها:
۱۳

چکیده

سازمان های مردم نهاد با ماهیت حرفه ای و غیرسیاسی خود، نقشی اساسی در ترویج توسعه پایدار و حمایت از مطالبات قانونی شهروندان دارند و با ارائه رویکردهای نوآورانه و مردم محور برای ارائه خدمات، حمایت و توانمند سازی مورد تحسین قرار گرفته اند اما این سازمان ها در جامعه ایران در وضعیت نابه سامانی قرار دارند به گونه ای که در شیوه تأسیس، نظارت، تأمین مالی و انحلال خود با چالش های بسیاری مواجه هستند که این خود، تضعیف حوزه عمومی را به دنبال خواهد داشت. رهایی از واقعیت  موجود و حرکت به سمت وضع مطلوب  مستلزم به کارگیری استانداردهایی است که می تواند پیامدهای مثبتی را برای سازمان های مردم نهاد به همراه داشته باشد. هدف از پژوهش حاضر بررسی مؤلفه های به سامانی در ارتباط با سازمان های مردم نهاد در قوانین و مقررات سه کشور ایران، ارمنستان و کانادا است. پژوهش حاضر به لحاظ هدف توصیفی و روش تحقیق آن، به صورت جمع آوری اطلاعات از طریق مطالعه کتابخانه ای و جمع آوری آراء و اسناد معتبر حقوقی و نیز بررسی و تحلیل محتوای این اسناد خواهد بود. یافته های پژوهش نشان می دهد ارمنستان قوانین و مقررات جامعی را برای حمایت از فعالیت سازمان های مردم نهاد تصویب کرده و ساختارها و کمیته های رسمی را برای حضور و مشورت با نهادهای مدنی تدارک دیده است. ضمن اینکه با بهره گیری از ابزارهای فیزیکی، مجازی و فرایندهای رسمی ظرفیت هایی برای مشارکت سازمان های مردم نهاد فراهم کرده است. در کشور کانادا قانون مستقلی در رابطه با سازمان های مردم نهاد وجود ندارد و این سازمان ها مطابق با "قانون سازمان ها و شرکت های غیرانتفاعی" فعالیت می کنند. ایران هم کماکان از عدم وجود یک قانون جامع برای فعالیت سازمان های مردم نهاد رنج برده و ساختارهای خاص مستحکمی برای جلب مشارکت این سازمان ها وجود ندارد.

A Comparative Study of Proper Administration of the Non-governmental Organization in the Laws of Iran, Armenia, and Canada

Non-governmental organizations (NGOs), with their professional and non-political nature, play a fundamental role in promoting sustainable development and supporting the legal demands of citizens. These organizations have been praised for supplying innovative and people-oriented approaches to providing services, support, and empowerment; but in Iranian society, these organizations are in a state of disarray in such a way that they face many challenges in the way of establishment, supervision, financing, and liquidation, which will lead to the weakening of the public sphere. Getting rid of the existing reality and moving towards the desired situation requires the application of standards that can bring positive consequences for nongovernmental organizations. The current research aims to investigate the components of enhancement concerning non-governmental organizations in the laws and regulations of three countries of Iran, Armenia, and Canada. In terms of its descriptive purpose and research method, the current research will be in the form of collecting information through library study and collecting awards and valid legal documents, as well as reviewing and analyzing the content of these documents. The findings of the research show that Armenia has adopted comprehensive laws and regulations to support the activities of non-governmental organizations and has prepared official structures and committees to attend and consult with civil organizations. In addition, by using physical and virtual tools and official processes, it has provided capacities for the participation of NGOs. In Canada, there is no independent law regarding nonprofit organizations and these organizations operate according to the "Non-profit Organizations and Corporations Act". Iran continues to suffer from the lack of a comprehensive law for the activities of non-governmental organizations and there are no strong specific structures to attract the participation of these organizations.

تبلیغات