آرشیو

آرشیو شماره ها:
۱۶

چکیده

امام علی(ع) به عنوان جانشین منصوص رسول خدا پس از روی کار آمدن ابوبکر، به رغم همه اعتراضاتی که در این زمینه داشت، دست به قیام مسلحانه نزد و صبر کرد. آیا آن حضرت از همان ابتدا قصد قیام نداشت و رسول خدا ایشان را در هر حال مأمور به صبر کرده بود، یا آن حضرت با ارزیابی شرایط، به این نتیجه رسیده بود که اکنون وقت قیام مسلحانه نیست؟ این پژوهش با بررسی منابع متقدم تاریخی و حدیثی به ویژه نهج البلاغه و با بهره گیری از روش توصیفی و تحلیلی نشان داده است که هرچند رسول خدا، امیرالمؤمنین(ع) را مأمور به صبر کرده بود، اما به طور مطلق آن حضرت را از قیام باز نداشته بود. در حقیقت امام علی(ع) مأمور بود در صورت داشتن قدرت و بدون اینکه خطری اسلام را تهدید کند، قیام کرده و حق خویش را پس بگیرد؛ اما وضع خاص جامعه اسلامی پس از رحلت پیامبر(ص)، نبود مقبولیت مردمی، نداشتن حامیان جدّی و کافی و خطرات گوناگونی که جامعه نوپای اسلامی را تهدید می کرد، امام(ع) را از قیام بازداشته بود.

Reasons for Imam Ali's (As) non-uprising after the death of Prophet (PBUH)

Imam ʿAlī (As) as the designated successor of the Prophet (PBUH) after Abu Bakr took office, despite all the protests he had in this regard, did not start an armed uprising and was patient. Did he not intend to rise from the beginning and the Prophet (PBUH) ordered him to wait anyway, or did he evaluate the situation and come to the conclusion that now is not the time for an armed uprising? This research, by examining historical and Ḥadīth sources, especially Nahj al-Balāghah, and by using the descriptive and analytical method, has shown that although the Prophet (PBUH) commanded the Commander of the Faithful (PBUH) to wait, he absolutely forbade him from rising. In fact, Imam ʿAlī (As) was appointed to rise up and take back his right if he had the power and without threatening Islam. But the special situation of the Islamic society after the death of the Prophet (PBUH), the lack of popular acceptance, the lack of serious and sufficient supporters and the various dangers that threatened the nascent Islamic society, prevented the Imam (As) from rising.

تبلیغات