ارزیابی نظریات مفسران پیرامون «لسان عربیّ مبین» در قرآن کریم (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
مسئله اصلی پژوهش، تبیین معنای «لسان عربیّ مبین» در قرآن کریم با توجه به آرای مفسران و کارکردهای معنایی واژگان است. اختلاف دیدگاه مفسران و استناد نظرات آنان به دلایل متفاوت، انجام این تحقیق را ضروری نموده است. مقاله حاضر با روش توصیفی تحلیلی به بررسی و سنجش آرای مفسران در تفسیر آیه شریفه پرداخته و نظرات آنان را درباره «لسان عربیّ مبین» در چهار بخش مورد توجه قرار داده است. این موارد شامل: مسئله تحدی، زبان مخاطبان و مکان نزول، شرافت و ظرفیت های زبان عربی، فصاحت و صراحت و آشکاری زبان اختصاصی قرآن است. نتایج پژوهش نشان می دهد که «لسان عربیّ مبین» فراتر از نظریات مفسران، یک فهم مشترک بین الاذهانی است که با اسلوب محاوره انسانی، از زبان فرابشری وحی پرده برداشته است و در عین اینکه شرایط و درک و فهم مخاطب را در نظر داشته، ویژگی جهان شمولی، فرابشری و فراتاریخی قرآن کریم را هم لحاظ کرده است. توجه به معنای قرآنی واژگان و روایات مرتبط و نیز دیدگاه زبان شناسی سوسور می تواند مؤید معنای اخیر باشد.متن
Evaluation of Commentators’ Opinions on “Clear Arabic Language” (Arabic: لسانٍ عربیّ مبینٍ) in the Holy Quran
Explaining the meaning of “Clear Arabic Language” (Arabic: لسان عربیّ مبین) in the Holy Quran according to the opinions of the commentators (the scholars who interpret the Holy Book of Quran) and the semantic functions of the words is the main issue of this research. Differences of opinion of commentators (Arabic: مفسّر; plural: Arabic: مفسّرون, Romanized: mufassirūn) and citing their views for different reasons necessitated this research. The present article has been studied and evaluated the opinions of the commentators in interpreting the verse and considers their views about “Clear Arabic Language” (Arabic: لسان عربیّ مبین) in four parts. These include: Taḥaddī (Arabic: تحدّی, The Quranic Challenge), the language of the audience and the place of revelation, the honor and capacities of the Arabic language, the eloquence and explicitness of the specific language of the Qur'an. The results of the research show that the “Clear Arabic Language” beyond the opinions of the commentators is a common understanding that has revealed the superhuman language of revelation through human conversational style and considered the universal characteristics, transhumanism, transhistorical of the Holy Book of Quran while considering the conditions and understanding of the audience. Paying attention to the Quranic meaning of related words and narrations as well as Saussure’s linguistic point of view can confirm the recent meaning.
تبلیغات
