Formation of the Universe from the Viewpoint of the Quran and Science
حوزه های تخصصی:
doi:
10.37264/jiqs.v1i1.3
شماره صفحات:
۴۳ - ۵۶
دریافت مقاله
 
تعداد دانلود  : 
۱۰۰
آرشیو
چکیده
In the matter of the formation of the universe, the holy Qur’an mentions various phenomena, each playing a special role in the evolution of the universe. In this article, we describe two celestial phenomena that have been discussed in verses (Q.21:30) and 41:11, and we assess the possibility of matching these two verses with new scientific findings. Our approach in this study is that we first examine the plausible meanings of the verses through lexical, morphological, syntactic and interpretive analysis. Then we propose possible scientific phenomena compatible with achieved meanings of the verse and evaluate their conformity. Results of this study show that the reference of the Qur’an to the two phenomena, i.e., “coalescence and separation of the skies and the earth,” and “the formation of the sky from smoke,” can be compatible with the scientific phenomena of the Big Bang, the formation of the solar system and the formation of the earth and its atmosphere.پیدایش جهان از دیدگاه قرآن و علم
در آیات متعددی از قرآن کریم به موضوع پیدایش جهان و پدیده های مختلف مرتبط با آن اشاره شده است. در این نوشتار به شرح دو پدیده آسمانی که در آیات 30 سوره الانبیاء و 11 سوره فصلت مطرح شده اند، پرداخته و امکان انطباق این دو آیه با یافته های جدید علمی را مورد نقد و بررسی قرار داده ایم. رویکرد ما در این پژوهش بدین صورت است که ابتدا با تحلیل های لغوی، صرفی، نحوی و تفسیری، معانی محتمل آیه را بررسی می نماییم. سپس احتمالات مختلف علمی نزدیک به معنای آیه را مطرح کرده و نقاط قوت و ضعف آنها را ارزیابی می نماییم. نتایج این پژوهش نشان می دهد که اشاره خداوند به پیوسته بودن آسمانها و زمین و سپس جدا شدن آنها در آیه 30 الانبیاء و پدیده آسمان دودمانند در آیه 11 فصلت می تواند با پدیده های علمی بیگ بنگ، تشکیل منظومه شمسی و ابتدای شکل گیری زمین و جو آن مطابقت داشته باشد.
السماء ،بیگ بنگ ،شکل گیری منظومه شمسی ،دخان ،رتق و فتق،