مونتاژی سلطه طلبانه در تئاتر مشارکتی: یوجنیو باربا (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
همه ی مصنوعات فارغ از هر دیدگاهی، از طریق مونتاژکه ابزاری در جهت تولید فرم است ساختارمند می شوند. هنرهای اجرایی نظیر تئاتر نیز از این قاعده مستثنا نیستند. این مقاله در پی آن است تا ضمن تایید و بررسی تعاملات و کارگروهی در شیوه ی اجرایی یوجنیو باربا، پاسخ کاملی به چگونگی نمود مونتاژی سلطه طلبانه و کارگردان-محور در آثار این کارگردان ارائه دهد. بر اساس نتایج به دست آمده از این پژوهش، حضور تاثیرگذار یوجنیو باربا و نقش تعیین کننده ی مونتاژ او، مفهوم مشارکت را در اودین تئاتر به زیر یک علامت سوال می برد. این پژوهش کیفی با تکیه بر منابع کتابخانه ای نظیر کتاب ها و مقالات، منابع صوتی و تصویری اعم از فیلم اجراها، مصاحبه های یوجنیو باربا و اعضای گروه اودین انجام گرفته است. تحقیقات متعددی پیرامون مونتاژ در تئاتر، نظرات و شیوه ی اجرایی یوجنیو باربا وجود دارد. در این راستا می توان به فرم و معنا در کولاژ و مونتاژ پیشرو نوشته ی ماگدا داراگو(2020 )، ا بزار خلاق جهانی، مطالعه ای بینارشته ای نوشته ی لودمیلا کوروتکوا، خلق اجرا به قلم النا ماسوئر(2004)، و تبیین دراماتورژی بازیگر در فضای دینامیک تئاتر پست مدرن بر اساس نظریه یوجنیو باربا نوشته ی محسن حکیمی و حمیدرضا افشار(1396) اشاره کرد. اما جنبه ی نوین این پژوهش ارائه ی تعریفی نو از مونتاژ در یک تئاتر «مشارکتی» است. در ادامه ی این پژوهش به دلیل حضور پراهمیت مونتاژ در زیبایی شناسی و شیوه ی اجرایی روبرتو کاستلوچی و رابرت ویلسون بررسی رویکرد مونتاژی این دو کارگردان پیشنهاد می شود.Autocratic Montage in a Communal Theatre: Eugenio Barba
Montage is a tool giving form to everything and theatre is no exception. This essay seeks to examine collaboration in Odin theater, then answers a question regarding the existence of an autocratic montage in its performances. A collaborative theatre redefines the typical role of actors, directors, and other artists involved in the creation process. In this kind of theatre, everybody can tell their story and interpret it, and there are no forces to connect interpretations or materials the group provided. It is believed that Eugenio Barba's theatre is an example of collaboration. He encourages actors and other artists to participate in the creation process. He defines Actors' Dramaturgy and values their efforts in creating steps. However, the finding proves that in each phase of the creation process determined by Barba, actors do not have their voices. Even in their dramaturgy, they are restricted to Barba's plan enforced on them. This plan also forces audiences.In the present study, the data analysis was qualitative, and it was conducted based on literature, interviews, and theatres performed by Odin theater.There are some researches regarding montage in theatre, such as Montage as the Universal Creative Device: Interdisciplinary Approach by Liudmyla Korotkova and Form and Meaning in Avant-Garde Collage and Montage by Magda Dragu. Some essays about Eugenio Barba, including The Director's Folly: Eugenio Barba. The Creation of Performances by Elena Masoero, and Study of Actor’s Dramaturgy in Dynamic Post-Modern Theatre Based on Eugenio Barba Theory By Mohsen Hakimi and Hamid Reza Afshar.The newest aspect of my research is investigating the autocratic montage in a communal theatre, which is not researched in the above-mentioned essays. Montage also is an important concept in Robert Wilson and Romeo Castellcci's theatre. Investigating their approaches to montage is the suggestion for further research in this area.
تبلیغات
