اولویت در اجاره عرصه بر مبنای حق مالکیت بر اعیان (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
در قراردادهایی که موجر، حق احداث اعیان را به مستأجر اعطاء می کند، ماده 504 قانون مدنی پس از انقضای مدت اجاره، به پیروی از یکی از دو دیدگاه عمده فقهی، حق ابقای اعیان را پیش بینی نموده است. اما این پرسش را بی پاسخ گذاشته که آیا مستأجر، اولویت در استیجار مجدد عرصه را به واسطه داشتن حق مالکیت اعیان، دارا خواهد شد یا خیر. دکترین فقهی و حقوقی نیز به بررسی حق ابقای اعیان بسنده کرده و اساساً پرسش یادشده را مطرح نساخته اند. با این همه، می توان اولویت مستأجر در استیجار مجدد عرصه را به عنوان شرط بنایی یا شرط ضمنی عرفی در نظر گرفت. چنانکه، رویه قضایی و اداری به شناسایی این حق تمایل جدی دارد. وانگهی، اولویت در استیجار ناشی از مالکیت اعیان، پیشینه فقهی و قانونی نیز دارد.Priority in Rent Arising from Ownership Right of the Standing Property
In lease contracts where the landlord grants the tenant the right to build construction or planting trees, article 504 of the Civil Code provides for the right to retain the accessions after the expiration of the lease, following one of the two main jurisprudential views. But it leaves unanswered the question of whether or not the tenant will have priority in re-leasing by owning the accessions. Jurisprudential and legal doctrines have also sufficed to examine the right of retention of accessions. However, the tenant’s priority in re-leasing the area can be considered as an implicit customary condition, as the judicial and administrative procedure has a serious tendency to recognize this right. Moreover, the priority in renting due to the ownership of the standing property also has a legal background.