راهبرد امنیتی آمریکا در افغانستان (2021- 2001) مبتنی بر واقع گرایی تهاجمی جان مرشایمر (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
از زمان حادثه 11 سپتامبر 2001، آمریکا راهبردهای امنیتی خود را تغییر داد و بنا را بر جنگ علیه تروریسم با خروج از حالت تدافعی گذاشت. آمریکا با تکیه بر این واقعیت که قدرت کشورها در گرو اهمیت مناطقی است که تحت نفوذ دارند، استراتژی امنیتی خود را با حمله به افغانستان به واقع گرایی تهاجمی و تجاوز پیش دستانه تغییر داد. در پاسخ به این سؤال که راهبرد امنیتی آمریکا در افغانستان 2020-2002 چه تبعانی داشته، این فرضیه مطرح گردید که راهبرد امنیتی آمریکا در افغانستان بر پایه سیاست تعادل سازی و تجاوز پیش دستانه، تبعات منفی بر این کشور در پی داشت. در این راستا، از واقع گرایی تهاجمی جان مرشایمر به عنوان چارچوب نظری استفاده شد و اطلاعات به روش کیفی و با استفاده از منابع کتابخانه ای جمع آوری و به روش توصیفی-تحلیلی بررسی شد. نتایج نشان داد که حضور نظامی آمریکا در افغانستان بر پایه تجاوزی پیش دستانه و سیاست تعادل سازی در برابر قدرت های رقیب بوده است و این سیاست نه تنها منجر به مقابله با گروه های تروریستی، سازمان دهی نیروهای امنیتی-نظامی، کاهش جنگ داخلی و ارتقای امنیت ملی افغانستان نگردید، بلکه بر میزان اقدامات تروریستی، میزان تلفات نیروی انسانی و در مجموع بر فقر و ناامنی در این کشور نیز افزود. در واقع، راهبرد امنیتی آمریکا در افغانستان در چارچوب متعادل سازی قدرت و جلوگیری از ظهور سلطه گر و دوام در سیستم بین المللی بوده است.US Security Strategy in Afghanistan (2001-2021): John Mersheimer's Conceptual Framework for Offensive Realism
Since the incident of September 11, 2001, the United States has changed its security strategies and based the war on terrorism by leaving the defensive mode. Relying on the fact that the power of countries depends on the importance of the areas under their influence, America changed its security strategy to aggressive realism and preemptive aggression by attacking Afghanistan. In response to the question, what were the consequences of the American security strategy in Afghanistan (2002-2020)? This hypothesis was proposed that the American security strategy in Afghanistan, based on the policy of balancing and preemptive aggression, had negative consequences for this country. In this regard, John Mearsheimer's aggressive realism was used as a theoretical framework, and information was collected qualitatively using library sources and analyzed using a descriptive-analytical method. The results showed that the American military presence in Afghanistan was based on pre-emptive aggression and balancing policy against competing powers, and this policy did not only lead to confronting terrorist groups, organizing military-security forces, reducing civil war and improving Afghanistan's national security. , but also added to the amount of terrorist acts, the amount of human casualties and overall poverty and insecurity in this country. In fact, America's security strategy in Afghanistan has been in the framework of balancing power and preventing the emergence of a dominator and durability in the international system.
تبلیغات
