نیک منظری شاهان غزنوی در مدایح فرخی، عنصری و منوچهری
آرشیو
چکیده
سلاطین غزنوی، شاعران مدیحه سرا را جذب دربار خود می کردند تا علاوه بر افزودن به هیبت و شکوه دربار، باعث تخلید نام آنها شوند و نقش رسانه ای خود را که ارائه تصویری آرمانی از حاکمان است اجرا کنند. این شاعران علاوه بر ستایش شاهان و امیران در برخورداری از صفاتی مثل: شجاعت، بخشندگی و عدالت که هویت یک شاه آرمانی را می سازد برخورداری او از طلعت شاهانه را هم مورد ستایش قرار می دادند. این پژوهش برآن است تا مشخص کند چهره و ظاهر ممدوحان صاحب قدرت در مدایح سه شاعر این دوره(فرخی، عُنصری و منوچهری) چگونه توصیف شده است؟روش تحقیق در پژوهش حاضر، توصیفی – تحلیلی و ابزار مورد استفاده، دیوان شاعران است. بدین منظور تمامی ابیات مرتبط با توصیفات ظاهری حاکمان در مدایح مورد بررسی قرار گرفته است که بر اساس آن مشخص گردید: سلاطین و امیران غزنوی در مدایح، به این صفت ستوده شده اند و هدف از بیان نیک منظری آنها، علاوه بر ترسیم چهره ای محبوب از ممدوح، به اعتبار اینکه مردم به صورت فطری زیبایی را دوست دارند، بیان فرهمندی و برخورداری او از تأییدات آسمانی است. با توجه به اینکه مدایح این شاعران در دواوین ثبت و در کوی و برزن و مجالس برای مردم خوانده می شد، تبلیغ نیک منظری و نیک طلعتی شاهان و امیران در اقصا نقاط امپراطوری بزرگ غزنویان، در ذهن مردمی که آنها را ندیده بودند چهره ای زیبا و آراسته ترسیم می کرد که آن را نشانه خجستگی و جلوه ای الهی می دانستند.The beauty of the faces of Ghaznavid kings in the praises of Farrokhi, onsori and Manochehri
The Ghaznavid sultans used to attract the poets of Madih Sarai to the court, in addition to adding to the glory of the court, to make their name last and perform their media role, which is to present an ideal image of the rulers. In addition to praising kings and nobles of the court, these poets also praised his royal appearance for possessing qualities such as: courage, generosity, and justice, which make the identity of an ideal king. This research aims to determine how Mamdohan's face is described in the praises of three famous poets of this period (Farokhi, onsori and Manochehri). For this purpose, all the verses related to the descriptions of the face and appearance of the rulers have been examined, based on which it was determined: the sultans and nobles of the Ghaznavid court have been praised with this attribute in praises, and the purpose of expressing their beauty, in addition to showing a face Being loved by Mamdouh, because people love beauty, is an expression of his enjoyment of God's approvals, which has appeared on the faces of kings. Due to the fact that the praises of these poets were recorded in the Divan of Poems and were read to the people in the streets and gatherings, the beautiful appearance of the kings and courtiers in the great Ghaznavid Empire shows a beautiful and well-groomed face in the minds of the people who had not seen them. It was considered a sign of God's protection.