آرشیو

آرشیو شماره ها:
۲۸

چکیده

Cet article examine l'analyse de l'identité, le comportement intérieur et la réaction des personnages dans Le Planétarium de l'écrivaine française du XXe siècle, Nathalie Sarraute. On peut dire que ce livre est le résultat de la réflexion, de l'étude et du style d'écriture de l'auteur. Dans le même temps, d'autres écrivains tels que Claude Simon, Michel Butor, Robert Pinget, Claude Ollier, etc. ont été parmi ceux qui ont abandonné le style d'expression réaliste en raison des évolutions sociales et politiques et ont laissé derrière eux l'écriture classique. On peut dire que tous avaient au moins un point commun, et c'était la création de changements et de transformations dans la création, le timing, la caractérisation de l'espace, et même dans certains cas le rejet du principe d'intrigue et de complot dans sa forme traditionnelle. Par exemple, Nathalie Sarraute dans Le Planétarium est plus impliquée dans l'explication du comportement intérieur et des réactions de ses personnages qu'elle n'est impliquée dans la narration et le scénario. Parmi ces écrivains, Nathalie Sarraute peut être mentionnée comme une chercheuse des profondeurs inconnues de l'existence humaine appartenant à ce siècle. Elle a consacré toute sa vie littéraire à découvrir les phénomènes intérieurs et cachés médiateurs entre le subconscient humain et l'esprit conscient, les appelant tropismes. Un auteur qui tente d'analyser l'atmosphère complexe et indicible au-delà de ces intrigues et de certains personnages et actualités contractuelles.

بررسی تحلیل هویت، رفتاردرونی وعکس العمل های شخصیت ها دررمان »افلاک نما «ناتالی ساروت

این مقاله به بررسی هویت، رفتار درونی وعکس العمل شخصیت ها در افلاک نما توسط نویسنده فرانسوی قرن بیستم، ناتالی ساروت می پردازد. می توان گفت این کتاب حاصل تأمل، مطالعه و شیوه نگارش نویسنده است. در عین حال نویسندگان دیگری مانند کلود سیمون، میشل بوتور، رابرت پینگه، کلود اولیه و... از جمله کسانی بودند که به دلیل تحولات اجتماعی و سیاسی سبک بیان رئالیستی را کنار گذاشتند و کلاسیک نویسی را پشت سر گذاشتند. می توان گفت که همه آنها حداقل در یک چیز مشترک داشتند و آن ایجاد تغییرات و دگرگونی در ایجاد، زمان بندی، شخصیت پردازی فضا و حتی در برخی موارد رد اصل طرح و توطئه در آن فرم سنتی بود. به عنوان مثال، ناتالی ساروت در افلاک نما بیش از آنکه درگیر روایت و فیلمنامه باشد درگیر توضیح رفتار و واکنش های درونی شخصیت هایش است. از جمله این نویسندگان می توان به ناتالی ساروت به عنوان محقق اعماق ناشناخته وجود انسان متعلق به این قرن اشاره کرد. او تمام زندگی خود را وقف کارهای ادبی برای کشف پدیده های درونی و پنهانی واسطه بین ضمیر ناخودآگاه انسان و ضمیر خودآگاه کرد و آنها را تروپیسم نامید. نویسنده ای که سعی می کند فضای پیچیده و ناگفتنی را فراتر از این طرح ها و شخصیت های خاص و اخبار قراردادی تحلیل کند. در این مقاله به بررسی نحوه نگاه محتاطانه نویسنده سالخورده به کتاب می پردازیم. گذشته با طنین انداز یک صدای روایی مرتبط مانند دوستی بی پروا و همچنین بررسی رویه های به کار رفته در تهیه این اثر، با خوانشی روانکاوانه و با تکیه بر نظریه های فروید، به بررسی اثر برای دستیابی به لایه های پنهان می پردازیم. با استفاده از نظریات مونیک گوسلین برای بررسی ساختار متن، به دنبال نشان دادن ذهنیت نسبی گرایانه ساروت هستیم که انسان را موجودی پیچیده، چند بعدی و غیرقابل پیش بینی می داند. اگر از منظر روان شناختی به آن نگاه کنیم، می توان گفت که آثار این نویسنده که به گفته ژان پل سارتر به دلیل نداشتن جنبه های ادبی و داستانی و توجه بیش از حد به آن، در ردیف رمان های ضد رمان قرار گرفته اند. سایر عناصر (مانند شخصیت و افراد درونی) با دیدگاه نسبی گرایی پست مدرن سازگار است و توضیح این کتاب چیست؟ در این تحقیق سعی بر آن است تا به تحلیل هویت، رفتار درونی و واکنش های شخصیت های افلاک نما بپردازیم.

تبلیغات